Solo, 8 April 1939
Lieve Ouders, broers en zusters,
Ik ben Brigadier geworden en zo jullie boven aan de brief zien ben ik geplaatst op Soerakarta (Solo is de afkorting van Soerakarta) ik zal maar even mijn nieuwe adres opschrijven:
J. Teunissen,
91691,
L.H. XXI Bataljon, 4e Compie,
Solo
Dat L.H. betekent linkerhelft want de rechterhelft van het XXIste ligt op Djogja. Ik ben weer op de Europese compie geplaatst daar ben ik maar blij om ook want de inheemse compie dat lijkt me niks.
We zijn met 135 man brigadier geworden de helft van de cursus, de besten werden er uit gezocht ik was nr. 1 van de klas en ongeveer nr. 15 van diegenen die brigadier werden. Ik ben reuze goed geslaagd maar nou moet ik mijn vaste aanstelling nog zien te halen en dat valt weleens niet mee en vooral nou niet omdat de cursus maar 5½ maand geduurd heeft nou wordt je dubbel zo zwaar op de korrel gehouden. Als je nou iets verkeerd doet dan zeggen ze al gauw, “Was jij met 5½ maand al geschikt voor Brigadier” je weet wel hoe dat gaat niet?
De 20ste maart werd er bekend gemaakt wie of er Brigadier zou worden mijn kameraden waarmee ik vanaf Nijmegen al mee omgegaan ben zijn het nog niet geworden maar die worden het over 3 maand wel en dan, je blijft toch niet altijd bij elkaar, ik ben hier geplaatst met nog 5 anderen en met 1 van mijn klas in dezelfde brigade. Dat is wel fijn want als je allenig in een vreemde brigade komt te zitten dat is hopeloos hè! Trouwens we zijn de 6e April hier aangekomen en de 7e was het Goede Vrijdag dus toen konden we niet aanpresenteren en dan ben je net een vreemdeling in Jeruzalem. Je bent niet in de menage dus je moet maar ergens wat eten op zien te scharrelen. Nou had ik gelukkig wat geld overgespaard want toen ik van Semarang naar Magelang ging zat ik zonder geld, maar dat is hopeloos en dat overkomt me niet weer hè!
Dus zijn we fijn in een restaurant wezen eten, dat kost wel een beetje maar dat geeft niet en nou vanmorgen zijn we aangepresenteerd eerst bij de Korpscommandant, de overste Van Rekum, dat is een oude vent zeg, en ik geloof dat hij niet vies is van een glaasje maar dat komt in de beste families voor maar die vent die wou me nog net op een inlandse compie douwen maar dat ging niet door want die Kapitein die ik nu dan gekregen heb die zei “Overste, ik heb Europeanen nodig voor mijn compie, want die Indische jongens daar heb ik niets aan”, “Nou” zegt de Overste “terug jij” en zodoende ben ik toch weer op een Europese compie terechtgekomen, ik ken trouwens ook nog onvoldoende Maleis om die boomapen op te leiden tot soldaat. Mijn oude Brigadecommandant van Semarang is ondertussen Sergeant-majoor geworden en die heb ik nu als Sectiecommandant. Hij kende me nog uit Semarang, toen hij me zag zei hij “Zo Teunissen, ben je daar, jij komt bij mij in de sectie” daar kan ik voordeel bij hebben om als ze dadelijk weer Sergeanten nodig hebben dat hij me dan voordraagt maar dat is latere zorg, we zullen eerst zien dat we de brigadierstrepen er vast op krijgen want ze zitten nou nog hartstikke los hoor! Ik hoop dat jullie allemaal nog goed gezond zijn.
De groeten Daaaaaaaaaaaaaag
Ik heb jullie brief in de beste gezondheid ontvangen, het is nu maandagavond en toen we vanmorgen thuiskwamen van uitrukken was je kaart gekomen Derk! Die was er nog eerder als de brief maar de brief is eerst nog naar Kaderschool geweest en daar krijgen ze nu wat te verwerken want al die post komt daar nog aan. Toen ik er nog was kwamen er wel eens brieven voor jongens van de vorige cursus nou die zaten over heel Indië verspreid dus zoek maar uit.
Ik zit nu al weer 14 dagen op Solo en begin al aardig te wennen maar de eerste dagen loop je raar te scharrelen en vooral wij kwamen net voor Goede Vrijdag aan dus niets te doen en stil op de compie. Kader zag je niet en wij maar door de stad zwerven en het is niet veel bijzonders hoor. Allemaal Javanen en we waren buiten menage, trouwens het eten is hier niet zo goed als op Magelang en daar moet je eerst aan wennen, we gaan zowat iedere avond buiten eten, maar daar schei ik nou toch mee uit want je houd geen rooie rot cent over en als Brigadier heb je niet zoveel meer want ik zat verleden week op wacht en toen was het net uitbetalen van soldij en toen kwam de Korporaal v/d Week ons geld brengen maar de wachtcommandant, dat was ik, die had het minste traktement. Ik heb nou ruim 6½ gulden, als ik nou over 6 maanden mijn geschiktheid haal dan kom ik aan de 8 gulden maar je moet er behoorlijk wat voor doen maar dat mag ik wel, als je nieuw bij een Korps bent aangekomen dan kun je het beste nog maar dienst doen dan ben je het eerst ingeburgerd en zoals verleden week hebben we behoorlijk wat dienst verkocht om we hebben hier Zaterdag een Legerdag gehad in verband met de Pasar Malem en daarvoor moesten we een hele week voor die tijd al oefenen om daar deden vechtwagens en vliegtuigen en artillerie aan mee en elke dag maar door de modder kruipen. Het werd op het raceterrein gehouden nou dat was ‘s-morgens één bank modder maar de dag zelf was dan ook af. De Generaal was buitengewoon tevreden maar een flesje bier schoot er niet over.
De 20ste maart werd er bekend gemaakt wie of er Brigadier zou worden mijn kameraden waarmee ik vanaf Nijmegen al mee omgegaan ben zijn het nog niet geworden maar die worden het over 3 maand wel en dan, je blijft toch niet altijd bij elkaar, ik ben hier geplaatst met nog 5 anderen en met 1 van mijn klas in dezelfde brigade. Dat is wel fijn want als je allenig in een vreemde brigade komt te zitten dat is hopeloos hè! Trouwens we zijn de 6e April hier aangekomen en de 7e was het Goede Vrijdag dus toen konden we niet aanpresenteren en dan ben je net een vreemdeling in Jeruzalem. Je bent niet in de menage dus je moet maar ergens wat eten op zien te scharrelen. Nou had ik gelukkig wat geld overgespaard want toen ik van Semarang naar Magelang ging zat ik zonder geld, maar dat is hopeloos en dat overkomt me niet weer hè!
Dus zijn we fijn in een restaurant wezen eten, dat kost wel een beetje maar dat geeft niet en nou vanmorgen zijn we aangepresenteerd eerst bij de Korpscommandant, de overste Van Rekum, dat is een oude vent zeg, en ik geloof dat hij niet vies is van een glaasje maar dat komt in de beste families voor maar die vent die wou me nog net op een inlandse compie douwen maar dat ging niet door want die Kapitein die ik nu dan gekregen heb die zei “Overste, ik heb Europeanen nodig voor mijn compie, want die Indische jongens daar heb ik niets aan”, “Nou” zegt de Overste “terug jij” en zodoende ben ik toch weer op een Europese compie terechtgekomen, ik ken trouwens ook nog onvoldoende Maleis om die boomapen op te leiden tot soldaat. Mijn oude Brigadecommandant van Semarang is ondertussen Sergeant-majoor geworden en die heb ik nu als Sectiecommandant. Hij kende me nog uit Semarang, toen hij me zag zei hij “Zo Teunissen, ben je daar, jij komt bij mij in de sectie” daar kan ik voordeel bij hebben om als ze dadelijk weer Sergeanten nodig hebben dat hij me dan voordraagt maar dat is latere zorg, we zullen eerst zien dat we de brigadierstrepen er vast op krijgen want ze zitten nou nog hartstikke los hoor! Ik hoop dat jullie allemaal nog goed gezond zijn.
De groeten Daaaaaaaaaaaaaag
Solo, 24 april 1939
Lieve Ouders, broers en zustersIk heb jullie brief in de beste gezondheid ontvangen, het is nu maandagavond en toen we vanmorgen thuiskwamen van uitrukken was je kaart gekomen Derk! Die was er nog eerder als de brief maar de brief is eerst nog naar Kaderschool geweest en daar krijgen ze nu wat te verwerken want al die post komt daar nog aan. Toen ik er nog was kwamen er wel eens brieven voor jongens van de vorige cursus nou die zaten over heel Indië verspreid dus zoek maar uit.
Ik zit nu al weer 14 dagen op Solo en begin al aardig te wennen maar de eerste dagen loop je raar te scharrelen en vooral wij kwamen net voor Goede Vrijdag aan dus niets te doen en stil op de compie. Kader zag je niet en wij maar door de stad zwerven en het is niet veel bijzonders hoor. Allemaal Javanen en we waren buiten menage, trouwens het eten is hier niet zo goed als op Magelang en daar moet je eerst aan wennen, we gaan zowat iedere avond buiten eten, maar daar schei ik nou toch mee uit want je houd geen rooie rot cent over en als Brigadier heb je niet zoveel meer want ik zat verleden week op wacht en toen was het net uitbetalen van soldij en toen kwam de Korporaal v/d Week ons geld brengen maar de wachtcommandant, dat was ik, die had het minste traktement. Ik heb nou ruim 6½ gulden, als ik nou over 6 maanden mijn geschiktheid haal dan kom ik aan de 8 gulden maar je moet er behoorlijk wat voor doen maar dat mag ik wel, als je nieuw bij een Korps bent aangekomen dan kun je het beste nog maar dienst doen dan ben je het eerst ingeburgerd en zoals verleden week hebben we behoorlijk wat dienst verkocht om we hebben hier Zaterdag een Legerdag gehad in verband met de Pasar Malem en daarvoor moesten we een hele week voor die tijd al oefenen om daar deden vechtwagens en vliegtuigen en artillerie aan mee en elke dag maar door de modder kruipen. Het werd op het raceterrein gehouden nou dat was ‘s-morgens één bank modder maar de dag zelf was dan ook af. De Generaal was buitengewoon tevreden maar een flesje bier schoot er niet over.
Je hebt als Brigadier al iets beter leven je krijgt een kamertje apart, dat wil zeggen op het einde van iedere soldatenkamer heb je afgeschoten gedeeltes daar komt dan een gordijn voor en daar slapen de Brigadiers en je krijgt een tafel en een stoel bij je krib en je bent vrij van inspecties, maar verder ben je ook de loopjongen van de brigade en morgen kom ik in de weekdienst dan ben je de loopjongen van de compie.
Ik heb een foto van de hoofdpoort van het fort. Je spreekt hier altijd van Benteng, dat is nog een foto van de jubileum feesten.
Dat moeten jullie vaker doen zeg ieder een stukje schrijven dan kom ik alles te weten en ik vind dat je mooi schrijft Ditje maar je zit nou ook al in de 7e klas.
Ik heb ook een nieuwe vulpen gekocht die oude was kapot en je moet zo’n ding hebben en een aktetas een heel mooie zeg, dat kostte samen ook f.10,--.
Ik heb ook een nieuwe vulpen gekocht die oude was kapot en je moet zo’n ding hebben en een aktetas een heel mooie zeg, dat kostte samen ook f.10,--.
De nieuwe Soesoehoenan wordt een woensdag aangesteld, wij leveren nog erewacht ook, er staat elke dag al een post van de Europese compie, dat is ook meer een erewacht want de kratontroepen (die vent heeft ook een eigen legertje) die staan daar op wacht met 24 man, die staan rondom de kraton (paleis) en dan heb je nog de Pradjoerits, dat is de lijfwacht, die staan bij de vertrekken van Zijne Hoogheid want het is een vorst.
Maar een heel eenvoudige man, die oude die nou dood is dat was een lefschopper, maar deze niet, je herkent hem niet van een gewone inlander om ik stond er voor de eerste keer op wacht en op een gegeven moment zag ik de kratontroepen “in ’t geweer” komen en het geweer presenteren, nou ik ook natuurlijk, wij hebben wel niets met de kratontropen te maken maar wij moeten ook het eerbewijs brengen, maar ik zag niets anders dan een doodgewone inlander aankomen. Ik denk, val nou dood, voor wie komen ze nou in ’t geweer. Maar hij groette netjes terug, eerst de Europeanen toen de Kratontroepen. Affijn na het inrukken ging ik eens poolshoogte nemen wie dat was, nou, dat was de nieuwe Soesoehoenan. En dan heb je nog al die Prinsen die komen toch met wagens voor den dag daar sla je gewoon van achterover. Er zitten hier wat van die lui en centen hebben ze genoeg.
Nou schei ik er mee uit, de groeten van
Jaap
Ik heb jullie brief in de beste gezondheid ontvangen en met jullie gaat het ook nog goed. Arm maar gezond en hard werken maar dat moet je overal. En eten jullie het varken niet op? Dat lijkt mij veel beter dan krijg je nog eens wat extra, want het spreekwoord zegt “Wie het langst leeft krijgt toch alles”. Er is nu nog wel wat werk in Ede met het bouwen van die nieuwe kazernes wat zal dat veranderd zijn, als ik nog weer eens in Ede kom dan verdwaal ik gewoon. En Derk, je zult wel behoorlijk hebben moeten werken met die verbouwing, dat kan ik me indenken, wij doen hier zowat niets en nou van de week heb ik in de weekdienst gezeten, nou heb ik helemaal niets uitgevoerd alleen moet je de hele week binnenzitten en vooral op het ogenblik, het is nu Zaterdagavond en er is geen mens thuis alleen is er 1 brigade geconsigneerd en 2 kamerwachten maar daar heb je ook niets aan. Nou dacht ik, kan ik fijn een brief schrijven. Ik begin hier al een beetje te wennen je begint nou zo’n beetje de jongens te kennen, en dan ga je je van zelf thuis voelen.
Maar een heel eenvoudige man, die oude die nou dood is dat was een lefschopper, maar deze niet, je herkent hem niet van een gewone inlander om ik stond er voor de eerste keer op wacht en op een gegeven moment zag ik de kratontroepen “in ’t geweer” komen en het geweer presenteren, nou ik ook natuurlijk, wij hebben wel niets met de kratontropen te maken maar wij moeten ook het eerbewijs brengen, maar ik zag niets anders dan een doodgewone inlander aankomen. Ik denk, val nou dood, voor wie komen ze nou in ’t geweer. Maar hij groette netjes terug, eerst de Europeanen toen de Kratontroepen. Affijn na het inrukken ging ik eens poolshoogte nemen wie dat was, nou, dat was de nieuwe Soesoehoenan. En dan heb je nog al die Prinsen die komen toch met wagens voor den dag daar sla je gewoon van achterover. Er zitten hier wat van die lui en centen hebben ze genoeg.
Nou schei ik er mee uit, de groeten van
Jaap
Solo, 6 Mei 1939
Beste Allemaal,Ik heb jullie brief in de beste gezondheid ontvangen en met jullie gaat het ook nog goed. Arm maar gezond en hard werken maar dat moet je overal. En eten jullie het varken niet op? Dat lijkt mij veel beter dan krijg je nog eens wat extra, want het spreekwoord zegt “Wie het langst leeft krijgt toch alles”. Er is nu nog wel wat werk in Ede met het bouwen van die nieuwe kazernes wat zal dat veranderd zijn, als ik nog weer eens in Ede kom dan verdwaal ik gewoon. En Derk, je zult wel behoorlijk hebben moeten werken met die verbouwing, dat kan ik me indenken, wij doen hier zowat niets en nou van de week heb ik in de weekdienst gezeten, nou heb ik helemaal niets uitgevoerd alleen moet je de hele week binnenzitten en vooral op het ogenblik, het is nu Zaterdagavond en er is geen mens thuis alleen is er 1 brigade geconsigneerd en 2 kamerwachten maar daar heb je ook niets aan. Nou dacht ik, kan ik fijn een brief schrijven. Ik begin hier al een beetje te wennen je begint nou zo’n beetje de jongens te kennen, en dan ga je je van zelf thuis voelen.
Die Soesoehoenan is verleden week aangesteld of mooier uitgedrukt, verleden week woensdag vond de verheffing plaats van Pangeran Penghabehi tot Soesoehoenan van Soerakarta. Maar het komt op hetzelfde neer. Maar wij hebben er die dag op erewacht gestaan liefst met 48 man en wat ze altijd van die pracht en praal schrijven nou dat stelt geen aap voor, ik vind er tenminste niets geen moois aan hoor want ik heb nou al die rijkssieraden gezien want ik stond er boven op met mijn neus, maar het stelt niet veel voor alleen een paar van die oude geweren met lopen die waren wel 2 meter lang en met goud en diamanten bezet dat waren fijne dingen en die harem van hem nou dat is een zootje, als ik zo’n stel wijven had schopte ik ze allemaal de pinhoe (deur) uit dan ging ik er liever één van de sawah halen die zijn tenminste zo als ze zijn, maar deze zijn gepoeierd en geverfd, hopeloos. En dan heeft hij ook nog een paar dwergen dat zijn toevallig ook van die dames maar dat zijn net een paar vetkwallen, ik stond daar en toen dacht ik bij mezelf, als ik er nu een op pak en ik gooi haar tegen de muur aan dan blijft ze hangen ook. Die Soesoehoenan is meteen ook maar Generaal-majoor geworden maar buiten bezwaar van den Lande, dus hij vangt daardoor ook al geen rooie rot cent. Maar de titel heeft hij nou kan hij uniformen laten maken en een partij Officieren uitnodigen. Ze zijn bij Jan ook al zo link als een looie deur want het eten en drinken is daar goed daar komt heus wel champagne op tafel. Ze moesten deze brief eens in handen krijgen dan kon ik nog wel eens de nor indraaien. Majesteitsschennis noemen ze dat toch dus zal ik er maar mee uitscheiden.
Je hebt hier ook een heel aardig Tehuis en die beheerder en zijn vrouw zijn al bejaarde mensen nog niet zo heel oud hoor. Hij is een gepensioneerd Sergeant en zij een Indische. En over het algemeen kun je niet zo best praten met Indische mensen maar met haar kan ik een behoorlijke boomkras opzetten. En dan moet je dat horen over die oude tijd zo’n jaar of 40 terug. Nou dat was lang niet mooi meer. Spoorlijnen waren er niet, wegen wel maar van die oude zandwegen met diepe karsporen en reizen deed je toen met de ossenkar. Ze waren een keer overgeplaatst van Solo naar Semarang dat is 100 km. en daar hadden ze 10 dagen over gedaan . “Nou” zegt ze “ik was gewoon geradbraakt”. En vrouwen van mindere militairen die liepen soms want die heren vonden dat zelf ook wel een beetje gek en dan lieten ze die vrouwen ook maar meerijden en Onderofficiersvrouwen kregen een ossenkar en Officiersvrouwen mochten met de diligence maar ze gingen liever met de ossenkar mee om dat hobbelde nog niet zo erg.
Ik heb hier ook nog een jongen uit Lunteren ontmoet, ene van Wagensveld, nou die vent gaat het niet zo goed hier, die heeft al heel wat douwen opgeknapt, maar ja ook een hoop eigen schuld.
Ik was toch Korporaal van de Week en dan ben je ook belast met de post en toen zag ik toevallig het poststempel Lunteren.
We zijn met Pinksteren al vast op oefening naar Tawang – Manggoe maar het moet er wel mooi wezen, het ligt ook hoog, er zijn een paar van die grote berghotels en een zwembad is er, nou dan klopt het wel.
Opoe Veenderweg is ook dood hè? Ja dat is een mens zijn lot. Nou, ik weet niets meer. Doe de groeten aan allemaal en jullie de hartelijke groeten van
Jaap
Ik schrijf nou maar op één kant van papier dan kun je het beter lezen.
En Solo staat bekend als een echte trouwplaats. Toen ik hierheen ging zeiden mijn kameraden op school, kijk maar uit, we zien jou vandaag of morgen nog getrouwd maar er loopt hier helemaal geen vrouwelijk schoon, op Semarang nog wel en ik ben eens door het rode dorp gewandeld, dat zijn de 8ste klas woningen maar het is allemaal zeldzaam ras.
Toen dacht ik bij mezelf ik heb toch ook nog een ideaal, ja dat toekomstige vrouwtje van mij moet aan verscheidene eisen voldoen punt. Nou schei ik uit met die onzin.
Daaaaaaaaaag
Jullie brief in de beste gezondheid ontvangen en het gaat nog goed met jullie en jullie zijn einde deze maand 25 jaar getrouwd, tot mijn spijt kan ik jullie alleen maar feliciteren en ik hoop dat jullie er nog verscheidene jaartjes bij aan zullen plakken.
We gaan een Dinsdag naar Tawangmangoe op schietoefening. Daar zijn de schietbanen van Solo. En dan komen we de 5de Juni weer terug. Nou hadden ze me nog net even tuk voor wacht.
Holland gaat nu ook slagschepen bouwen dan komt er wel werk aan de winkel maar ze betalen hun eigen scheel aan belasting 300.000.000 gulden kost dat happie, waar ga je zitten?
De toestand is hier nog altijd hetzelfde ik vreet nog als een plaggemeier dus daar mankeert ook niets aan en dan klopt de rest van zelf wel, ik hoop dat het met jullie hetzelfde is.
De groeten
Jaap
Het was er best gezellig een hoop vakantiegangers waren er maar wij moesten al gauw weer weg en ’s-avonds om 8.00 uur waren we weer thuis en ik was gewoon geradbraakt want ga jij maar eens een hele dag op een paard zitten als je dat nooit doet. Ik ga liever een hele dag lopen. Maar je moet de hele weg klimmen of dalen en dat valt niet mee en dat zijn van die kleine bergpaardjes nou die klimmen behoorlijk maar laten draven dat kan niet dan lopen ze zo gek te springen.Het is geen mooi bivak daar dat komt zo, het is geen Legerbivak maar het is van de Mangkoe Negara dat is een inlandse vorst die woont hier op Solo en die houdt er ook een leger op na dat is ongeveer 1500 man sterk en dat zijn allemaal inlanders en die gaan daar altijd schieten maar nou wordt er nooit wat aan dat bivak gedaan. Gewoon van dat inlands bouwmateriaal, als je een aanloop neemt loop je zo door de muur heen, dat is gespleten bamboe en daarna gevlochten, bilik heet dat, maar de eerste 3 dagen waaide het daar, ’t leek wel een storm. Nou, we waaiden amper weg en koud vooral ‘s-nachts. We hebben hier een Luitenant die zit pas 4 maanden in de Oost dat is een reserve Luitenant van het Hollands leger en die heeft getekend voor de Oost. Dat kan, tegenwoordig behoeven ze eerst niet naar Breda maar dan worden ze meteen uitgezonden, nou die heeft hier nog niets meegemaakt en de Onderofficieren die hebben een eigen geitenstal, dat noemen ze hier met een mooi woord paviljoen, nou ik moest er toevallig wezen en toen kwam de Luitenant ook eens een kijkje nemen. “Nou” zegt hij “Ik kan maar niet begrijpen hoe of ze Onderofficieren in zo’n hok durven stoppen”, “Nou” zeg ik “dan zullen we over de fuseliers maar niet spreken”, Toen ging hij dan eens kijken waar of wij lagen nou dat vond hij bij de beesten af. Maar dat is niet zo erg want we waren toch niet thuis dan om te eten of slapen want het is daar een fijn klimaat en er stroomt een beek vlak langs nou daar zaten we de hele middag in. En maar vreten daar de hele dag door want die inlandse vrouwtjes die mogen daar ook op het schietterrein komen en anders gaan die altijd naar de passar maar nou kwamen ze bij ons dan verdienen ze nog meer ook.
Veel nieuws weet ik ook niet meer. Derk is ook al weer zowat jarig. Nou wel gefeliciteerd.
We hebben een Donderdag een Bataljonsoefening die zal wel behoorlijk zwaar worden, maar 1 dag dus dat mag geen naam hebben. Als je pas in dienst bent dan denk je wel eens, als ik dat maar vol kan houden maar daar denk je nou niet meer aan. Je zit nu altijd te denken, ik wou dat het maar afgelopen was. De 23ste van deze maand gaan we weer op patrouille voor een dag of 10.
Nou de groeten en sterkte hè!
Jaap
Ik heb jullie brief in de beste gezondheid ontvangen en de foto’s ook en jullie staan er goed op. Alleen Moeder ik vind dat je al veranderd bent in je gezicht maar dat kan ook aan de foto liggen, jullie zullen wel plezier gehad hebben daar in Deventer en dat zijn ook de dagen dat je er eens tussen uit kunt gaan als je ze nog eens ziet dan doe ze de groeten maar van mij, jullie hebben behoorlijk wat gekregen, dat moet je een keertje vaker doen zo’n 25 jarig huwelijkfeest, dan kom je goed in de spullen te zitten maar dan hou je ook geen cent over.
En Derk kun je nog niet biljarten, bier drinken wel hè! Hier kost een partij biljart maar een dubbeltje dus dat gaat wel. Gaan jullie nooit meer in de Otterlose vijver zwemmen, maar als in Lunteren een goed zwembad is dan kun je daar beter heen gaan en doe Aart v/d Fliert de groeten en wat doet Kees Prins tegenwoordig zeker niks hè? Ik zit momenteel weer op wacht, het is nu Vrijdag 16 juni en Zondag als je jarig bent, dan zijn we weer op pad. Die Kapitein hier die sleept al onze Zondagen er bij in want de 21ste Mei dat was ook op Zondag toen zat ik op wacht, de 28ste en de 29ste zaten we op Tawangmangoe, de 4e Juni zaten we in één of andere kampong toen waren we op de terugreis nou de 11e Juni waren we vrij, maar de 18e gaan we weer wandelen en dan komen we de 26ste weer terug. Dat is precies op Maandag, ik zei tegen die ouwe of hij niet een beetje rekening kan houden met die Zondagen. “Oh” zegt hij “Voel jij er niet veel voor” en hij praat zo temerig, net een oud wijf en hij is zo bang als een wezel voor die Overste en die is gek. Ja je hebt hier een mooi stelletje Officieren.
We hadden verleden week een Bataljonsoefening en hij met zijn paard voorop maar hij kan niets met rust laten een klein hondje dat staat te keffen daar gaat hij achteraan. Op een gegeven moment stond hij met zijn paard half in een huis en die mensen zijn zo bang voor zo’n groot paard dan hebt ie lol, dat moet hij in Holland proberen dan tikt ie hem zwaar. Want bij de inlandse compie gaat hij met volle galop door de troep heen nou die lui stuiven alle kanten heen, dat doet hij bij ons niet, bij ons komt hij allerlei gekke vragen stellen. Het was ‘s-middags 12.00 uur en toen kwam hij naar een Sergeant toe “Zeg Sergeant waar staat de zon momenteel“, die Sergeant ook een onverschillig stuk vreten “Recht boven mijn harses Overste“, je had die Overste moeten zien kijken “Ja, “ zegt de Sergeant “je loopt gewoon etter en bloed te zweten met die koperen ploert recht boven je en dan vragen ze nog waar dat ding staat“, maar de Overste wilde ons duidelijk maken dat de zon ‘s-middags om 12.00 uur door het Zenith gaat,wat of dat nou betekend weet ik ook niet en daar heb ik ook helemaal geen belang bij maar met zulke gekke vragen komt hij bij je.
Ik heb van de week ook al weer op erewacht gestaan hier, dat was omdat de Soesoehoenan jarig was en dan komt de Gouverneur een officieel bezoek brengen. En dan moet er een erewacht bij te pas komen en het bataljon van hem is dan in groot tenue en is daar ook aanwezig, nou waren daar ook al die Pangérans en Prinsen en weet ik veel meer, maar die konden niet allemaal binnen zitten en er was een feestmaaltijd nou moest dat hele zwikkie maar buiten gaan zitten dus daar kwamen ze aan met dat vreten voorop. Nou komt het, dat bataljon van hem zat daar ook waar wij zaten en dat vliegt me daar ineens in ’t geweer, nou wij ook natuurlijk want wij dachten dat de Gouverneur weer naar buiten zou komen, maar of die lui nou het geweer presenteerden voor die bakken met vreten (want daar zie ik ze ook wel voor aan) of voor die kale vetminetters die er uit kwamen dat weet ik niet maar ik weet wel dat het clubje van ons dat liep te vloeken nou als die Soesoehoenan dat gehoord zou hebben dan had hij nooit geen erewacht meer willen hebben, die Javanen presenteren voor iedereen het geweer.
Die Javanen dat is een raar slag volk, ze lopen de hele nacht door, daardoor komt het zeker ook dat ze zo suf zijn, want als je bijvoorbeeld ’s-avonds de stad ingaat dan barst het van de inlanders en die zijn zo suf dat ze lopen gewoon tegen je op, maar daar hebben ze al leergeld voor betaald en nou zien ze op het laatste moment dat het een Jan is dan moet je ze even aan de kant zien vliegen. Want je begrijpt wel als er zo’n vent tegen mij aanbotst dat hij meteen een watjekouw meekrijgt en daar hebben ze balen van
Ik ben nog hartstikke gezond en vreet nog als een plaggemeijer maar lopen moeten ze hier op Solo nog leren. De eerste 15 kilometer lopen ze als de pest binnen 3 uur, dan begint het af te zakken en komt de tamboer er bij te pas. Nou dat gaat wel maar nou hebben wij een Vaandrig die meent dat hij slaan kan maar hij slaat de hele boel in ’t honderd affijn we komen dan nog aan het begin van de stad en daar staat het muziekkorps van de Manghoe-Negaran te wachten en die voert je de laatste 2 kilometer helemaal af want bij iedere nieuwe regel die ze beginnen hebben ze een andere pas, maar ze moeten raar lopen willen ze mij eruit lopen.”eigen roem stinkt” maar een bluffer word je hier als je bv. amper op je knieën thuiskomt dan zeg je met een droog gezicht “Wat stelt dat nog voor zo’n marsje”, dan moet je die jongens zien kijken en je kan zelf amper geen poot meer verzetten.
Nou de groeten aan allemaal en de mazzel.
Daaaaaaaaaaaaaag.
Ziezo, we zijn op patrouille geweest en het stelde niet veel voor, alleen was het geen mooie streek waar we gelopen hebben, trouwens Solo en omstreken is niet mooi aan natuurschoon en water is er genoeg, maar wat voor water, nog te vuil om je eigen er mee te wassen laat staan drinken. Als we water moesten hebben om te koken, want dat moesten we zelf doen, dan huurden we een koeli en die ging water halen. Dat duurde af en toe wel een uur.
Wij waren met één brigade de vijand daar was ik ook bij ingedeeld en nou hadden we een treinkar mee gekregen voor onze veldzakken, want als je vijand bent dan moet je je ergens verstoppen en als de compie er dan is gauw een paar schoten afgeven en dan van onder, dus dan kun je geen veldzak op je rug hebben en nou moest ik de hele tijd bij die treinkar blijven maar dat is geen prettig baantje, je loopt je af en toe rot want als je hier in Indië van de grote weg afgaat met een kar nou berg je maar, je raakt onherroepelijk vast en dan kan je weerom en een andere weg opzoeken, ik heb een dag gehad toen moest ik 20 kilometer omlopen en als je hier een treinkar hebt, die is heel anders als in Holland, daar kun je tenminste op de bok gaan zitten maar hier moet je er bij gaan lopen maar ik was altijd het eerste op de plaats van bestemming. Dan moest ik een huis huren nou dat was soms een heibel want die lui hier die kennen geen van allen Maleis dan had ik een Indische jongen bij me die deed dienst als tolk en daar sloften we bij want die jongen had ook 3 jaar op de kokschool gezeten nou die ging dan vast koffie zetten en rijst koken en als de troep dan thuis kwam dan was alles al klaar.
Dat huis huren dat gaat hier heel gemakkelijk hoor, je laat de kepala kampong roepen “kepala” is hoofd dus kampong hoofd en die kepala kampong die zorgt wel dat er een huis leeg komt en een huis (hut) want meer is het niet, is hier zo leeg want er zit niets in. Beddengoed of zoiets kennen ze niet want ze slapen gewoon op een baleh-baleh, dat is een soort rustbank maar daar zit ook al weer verschil in want ze slaan hier maar gewoon een paar paaltjes in een van de hoeken in de grond, want een vloer zit er ook niet in, en daar gaan een paar dwarslatten overheen en dan nog een paar dwarslatten en daar een mat overheen en het bed is klaar. Dan wordt er ook nooit meer naar omgekeken. Daar zit me een bonk vuil in daar wordt je gewoon akelig van. Tafels of stoelen kennen ze ook niet dus verder is er niets als een veestapel luizen welk soort je maar hebben wilt, kippenluis, karbouwenluis, wandluis en dan de mieren niet te vergeten die zitten hier overal als je hier ergens komt, het kan niet schelen waar maar overal hebben ze de kasten, tafels, piano’s enz. in bakjes staan met petroleum of motballen want anders zitten er mieren in dus je kunt wel nagaan als je in een hut komt waar nooit schoon gemaakt wordt. We hebben een keer meegemaakt toen lag ‘s-morgens de hele hap buiten. Ze waren één voor één naar buiten gegaan trouwens ik ook, je kan het gewoon niet uithouden, dan kun je het Leger op zijn mooist horen.
We hebben een drukke week achter de rug want een maandag moest ik op wacht dus kwam ik dinsdag ’s-avonds af en als je hier 24 uur op wacht hebt gezeten dan ben je behoorlijk geradbraakt. Woensdag ‘s-morgens gewone dienst maar ‘s-middags uitrukken met het hele Bataljon toen kwamen we ’s-nachts om 1 uur thuis, donderdagsmorgens weer gewoon om half 6 reveille en vrijdags gingen we er om 4.00 uur al weer op uit maar wat je hier ‘s-nachts tekort komt dat haal je ‘s-middags wel weer in. Dat is fijn ’s-middags slapen, gewoonlijk schieten we om 1.00 uur onder de vetlap en komen om 4.00 uur weer te voorschijn, dan even middagappel en brood eten, dan lekker mandiën nou dan ben je weer zo lekker als een kip. Zodoende ben je ’s-morgens ook altijd vroeg op.
Dan zijn er ook nog verschillende jongens die kankeren dat de dienst te zwaar is, maar dan moeten ze maar naar Semarang gaan, daar worden ze anders bijgewerkt. Daar hebben we het behoorlijk zwaar gehad maar voorlopig kunnen ze mij het nou nergens te zwaar maken want dan zeg ik wel eens “Dit stelt nog niks voor”, nou dan moet je die jongens zien kijken, dat kunnen ze niet geloven maar het is maar net hoe je gewend bent.
Maar nou schei ik uit met liegen ik hoop dat jullie allemaal gezond mogen blijven en doe de groeten maar aan allemaal. Punt.
Jaap
Hiermede deel ik jullie mee dat ik de brief in goede gezondheid ontvangen heb en met jullie gaat het nog goed, nou met mij is ook nog alles Oké. Dat zal wel niet meevallen dat je nou niets uit de tuin kunt halen als je alles kopen moet dan ben je zo een duitje kwijt.
Nou kan P.A. Neuman zo zachtjesaan het oude mannenhuis wel opzoeken hij zit nou moederziel alleen dat zal voor hem wel niet meevallen nou hij op zijn eigen benen moet staan want zijn vrouw maakte anders altijd de dienst uit en nou is hij zelf baas. Hier maken de keuken koeli’s de dienst uit. Maar alle gekheid op een stokje die vent had een beter wijf moeten hebben dan was er nog wel iets van hem terecht gekomen maar nou zit hij hopeloos aan de grond.
Ik zit op het ogenblik weer op wacht het is nu maandagmorgen half 4 en de weduwe van de Soesoehoenan die nu dood is (wat een logica, als hij nog niet dood was dan was ze ook geen weduwe) nou die had gisteren haar verjaardag en nou kwamen al die hoge Pieten haar gelukwensen en dat hebben ze aardig volgehouden want ze zijn net pas vertrokken, maar er schoten voorlopig nog een paar lekkere gebakjes voor ons over. Dat laat ik morgen in het Algemeen Indisch Dagblad zetten want dat moet in de krant, maar dat is de Jannen hun eigen schuld want vroeger kregen ze wel een hoop maar als ze dan om 5 uur opkwamen dan waren ze om 7 uur dronken tot de volgende avond 5 uur dat is te gek natuurlijk. Zodoende staat er nu in de consignes “Het is den wachthebbende ten strengste verboden gelden of goederen van de Kraton aan te nemen” en dat weten die lui ook wel maar een paar gebakjes kan geen kwaad.
We zijn een week naar Kediri geweest, wezen schieten. En een mooi bivak hebben ze daar, dat lijkt wel een villadorp alleen een beetje last van mieren en je slaapt er op planken en dat slaapt lekker maar je moet er niet te lang op liggen. Als je nog eens last hebt met opstaan dan geef ik je de raad ga maar op planken slapen dan ben je blij als je ‘s-morgens op kan staan. Maar daar hadden wij geen last van want om half 5 was het dag voor ons maar om half 1 waren we al weer thuis gauw een beetje eten en dan de scha weer inhalen “planken zagen” nou dan ben je ’s-Avonds zo lekker als een kip. En een mooie bibliotheek was er, ik voelde me er best thuis .
Kediri is een heel aardig stadje, het heeft veel last van het water want de kali Brantas die stroomt er dwars doorheen en het is daar een soort dal dus er kan niets wezen of het staat onder water. Hoe of ze er nou toe gekomen zijn om daar een stad te bouwen dat mag Joost weten maar ze is er nou eenmaal en nou zullen we ze maar laten staan ook.
Onze Kapitein gaat ook weg en laten gaan want die vent is mij te stiekem iedereen heeft de pest aan die vent en vooral de Luitenant. Die noemt hem Saartje omdat hij zo kwijlen kan en hij heet Saraber.
Nou meer weet ik niet. Hou je maar taai!
Jaap
Ik heb jullie brief in de beste gezondheid ontvangen en het gaat bij jullie nog allemaal goed nou met mij ook hoor, ik ben nog zo gezond als een vis. Dat zal wel een fijn reisje geweest zij Ditje, weet je bij dat schilderij zijn wij toen ook nog geweest toen wij dat schoolreisje naar Scheveningen hebben gemaakt. Dat is al weer heel wat jaartjes geleden maar ik kan het me nog goed .herinneren
Ze zitten hem nou behoorlijk te knijpen in Europa, er staan hier af en toe hele stukken in de krant over de verdediging van Holland en nou met die kabinetscrisis denken ze dat het helemaal misloopt. En hier gaan we een beetje figuurtjes lopen voor de aanstaande blijde gebeurtenis, je moet dat leger zien lopen, je lacht je rot. Een goede parade kunnen ze hier nog niet lopen laat staan figuurexercitie want dat is moeilijk want je moet, net als bij een toneelstuk, alles instuderen en met die warmte hier vloeien je hersens al zowat weg en dan moet je ze nog gebruiken ook, maar van oorlogsgevaar is hier geen sprake
De Kaderschool is nu helemaal afgelopen, 45 man zijn het niet geworden ik kreeg vanmiddag een brief van mijn kameraad die het ook niet geworden is. Maar die is nu overgegaan naar de afdeling vechtwagens te Bandoeng. Dat is die Fries en mij andere kameraad, die Duitser, die is het wel geworden en die zit ook op Bandoeng bij het 15e Bataljon. Ik ben blij voor die vent dat hij daar zit want daar wordt nog een beetje soldaat gespeeld en hij is een soldaat in hart en nieren. Ik wil wedden als hij hier op Solo zat dat hij elke dag ruzie had want het is hier een vrijgevochten bende en ik mag dat wel want ik ben geen soldaat omdat het soldatenleven zo mooi is maar omdat dit me het beste baantje leek om aan de kost te komen en om wat te bereiken en dat gaat me tot nog toe bijzonder goed af dus ik zeg voor mijzelf: “het is goed bij Jan”.
Mijn brigadecommandant heeft ook een ongeluk gehad met zijn motor gisteravond. Hij was naar de Pasar Malam in Semarang. Een Pasar Malem is een soort jaarbeurs maar er is ook een kermis aan verbonden en nou ben ik bang dat de daar ook geen melk gedronken hebben en toen op de motor naar huis, ruim 100 km. en wat voor motor, een rijdende hoop roest, vanmorgen hebben ze vanuit Magelang opgebeld, want daar ligt hij, dat levensgevaar geweken was, dus het is behoorlijk aangekomen en hij zou Februari met verlof gaan maar dan kan hij al lang weer beter zijn. Als hij er tenminste niets van overhoudt want ik heb gehoord dat zijn enkel versplintert is, maar dat is maar een “kabar angin”. Kabar is bericht en angin is wind, dus uit de lucht gegrepen.
Ik heb nog een foto van het zwembad en mijn kameraad heeft hem gekleurd, ik vind hem niet zo bar mooi maar ik dacht ik kan hem licht eens oversturen dan hebben jullie ook weer eens zo’n foto.
We hebben gisteren ook nog parade gehad of parade was het eigenlijk niet, meer een defilé maar dat kunnen ze hier niet, de jongens hier krijgen nooit geen exercitie om de eenvoudige reden ze hebben hier geen exercitieveld om het fort en onze compie die ligt er vlak tegen aan dat ligt midden in de stad maar hier komt toch nooit iemand naar de parade kijken, dat was op Semarang anders daar kwam de Gouverneur van Midden-Java en al die ambtenaren van het binnenlands bestuur en in ambtskostuum maar hier is de Gouverneur droog met vakantie en zijn vervanger die weet van de Prins geen kwaad die komt in zijn pyjama naar buiten en wij droog het hoogste eerbewijs brengen wat we hebben, dat is “hoofd rechts” en “over geweer” of liever gezegd “over geweer” en “hoofd rechts” dat is bij marcherende troepen stilstaande is het “presenteert geweer”.
Nou wij vroegen al, voor wie doen we dat nou, wij zagen die vent in zijn pyjama wel staan maar dat heb ik nog nooit meegemaakt, nou dat was dan de waarnemend gouverneur, toen kon je weer enkele liefelijke soldaten uitdrukkingen horen.
Mijn kameraad heeft foto’s laten maken van zonsondergang die heeft hij genomen tijdens de patrouille en nou had hij er ook een paar gemaakt van een Ambonees meisje dat kende hij nog vanuit Djocja, dat is geloof ik een halve vlam van hem maar nou had hij die foto’s zo laten afdrukken dat hij ze zelf kon kleuren maar dat meisje is zo zwart als mijn schoenen en die gaf hij een kleurtje van melk en honing, toen zei ik tegen hem “Joh, hoe kun je dat nou doen ze is zo zwart als een potkachel en je geeft haar een kleur of ze zo uit de Betuwe komt”, nou je had hem moeten horen, hij werd kwaad en ik zat me rot te lachen. Hij heeft dat hele zaakje in zijn kast gezwiept en is kwaad naar het dagverblijf (kantine) gegaan en toen hij wegging zegt hij tegen me “Ik hoop dat jij nog eens een negerin krijgt die zo zwart is dat je haar niet zien kun”.
Die rassen hier dat weet wat, als je hier zo eens de compie overkijkt dan heb je er al heel wat, wij hebben zelfs een Chinees in de brigade maar een goeie vent ik heb gelachen tijdens de oefening om die vent, dan begon hij Chinees te zingen en commando’s op zijn Chinees uitbrullen. Dan hebben we er nog één, een Nijmegenaar die heeft al voor straf op Atjeh gezeten, een onverschillige vent maar geeft mij maar een bijeengeraapt zootje die vallen tenminste niet uit tijdens een oefening en als je ’s-morgens zegt “Jongens er moet vandaag gewerkt worden “dan is het “Oh, Brigges laat dat maar aan ons over”, en het klopt altijd hè. En je kunt ze nog eens de huid volschelden zonder dat ze naar de ouwe lopen.
Maar nou schei ik uit met liegen doe ze de groeten maar en hou je taai.
Jaap
Ik heb jullie brief en foto’s ontvangen en bedankt hè! Het is nu weer volop zomer in Holland maar er is ook weer behoorlijk noodweer geweest, ik heb het in de krant gelezen, nou dat was lang niet mooi meer.
Het is hier nog allemaal hetzelfde, een beetje dienstdoen en wachtkloppen. Oh ja! We hebben een Prinses er bij gekregen, nou daar hebben we ook niets aan gehad als een hoop chagrijn. Daar zijn vandaag de naweeën nog van gevallen in de vorm van 4 dagen politiekamer en nog één dat is nog in onderzoek dat zit zo: Zaterdags is het geboren en ’s-Maandagsmorgens hadden we parade, die ook niks voorstelt, en ’s-middags hadden we figuurexercitie in het stadion voor de ……….schoolkinderen, nou je kunt wel begrijpen daar waren een hoop Jannen niet lekker mee en ’s-morgens na afloop van de parade waren verschillende jongens een glaasje bier gaan drinken en dat hadden ze tot ’s-middags volgehouden met het gevolg dat ze wisten niet meer wat of links of rechts om was dus van die exercitie klopte niets en de volgende morgen, de 2e nationale feestdag, om half 6 aangetreden staan voor exercitie want dat zelfde happie zou Dinsdagsavonds voor de autoriteiten worden opgevoerd dus moesten ze ’s-morgens net zo lang oefenen tot het goed ging, nou het ging goed maar ’s-avonds hadden de Jannen geen zin dus liep de hele zaak verkeerd en de Overste maar schelden en toen begon het nog te regenen ook. Nou toen viel de hele revue in duigen en toen moest ik ’s-avonds die hap nog naar huis brengen ook en regenen, we waren precies om half 11 binnen en dan zeggen ze nog “Als er wat te doen is dan hebben jullie altijd vrij”, maar dan moet je toch niet op Solo zitten, weet je hoe het komt dat het hier zo is. Dat komt door de Manghoe-Negaran en de Soesoehoenan die hebben allebei een eigen leger en je kunt die lui drillen tot ze op d’r kop voor je staan, en wat die lui eenmaal geleerd hebben dat vergeten ze niet meer en die lui worden nooit overgeplaatst dus wat ze bv. een jaar of 10 geleden een keer gedaan hebben dat kunnen ze nu nog en met hetzelfde ploegje en bij de Jannen heb je ieder jaar andere, dan komt er nog bij dat een Jan er niets voor voelt om voor die Klapjavanen een beetje te gaan springen en een beetje flauwekul te gaan verkopen. Ze moeten het doen, anders draaien ze er achter maar als je maar half kunnen sloffen dan zie je ze niet. Nou en als het zo moet gaan, begin er dan maar niet aan want het een fiasco. (een duur woord hè)
Maar met dat al hebben wij ons eigen 2 dagen rot gepeerd en de 3e dag kregen we mobilisatieoefening tot Zaterdag. Dat is ook een rommel maar dat zit er voorlopig ook al weer op en we hebben meteen een nieuwe Kapitein gekregen, die viel met zijn neus in de boter. Die goeie man had nog niet eens een grijs-groen uniform. Die heeft 2 dagen in wit uniform gelopen. De 3e dag had hij een grijs-groen uniform en de 4e dag pas puttee’s toen hadden we meteen inspectie van de Kolonel. Die Kolonel, dat is nou wat je noemt een Officier die zal je niet horen vloeken of ketteren. Tegen de minste fuselier is hij netjes beleefd, het ontbreekt er nog maar aan dat hij ze niet met u aanspreekt maar je voelt direct bij die man dat hij jou ook als mens beschouwt en niet als een stamboeknummer waar de meesten een handje van hebben. Deze komt bij je en dan begint hij niet over dienst maar over het eten of “kun je het nog al bolwerken in de Oost. Nou je kunt alle jongens vragen maar voor Kolonel Overakker daar gaan ze voor door ’t vuur heen.
Het is wel waar wat Majoor Halkema zei toen onze oude Kapitein in Semarang weg ging die zei “Een goed troepen officier is zijn gewicht in goud waard”, maar dat is zo.
Die nieuwe Kapitein die we hier nu gekregen hebben lijkt me wel een geschikte vent die oude dat was me een mens, we hebben bij ons op de compie een ouwe soldaat eerste klas die vent heeft al 20 jaar dienst, nou die vent werd gebracht wegens te laat binnenkomen en mee dat hij het compie’s bureau binnenstapt zegt hij: “Kapitein als u mij een dauw geeft dan moet u maar zien water met u gebeurt” en laat die vent geen dauw krijgen, nou die vent kwam op de sectie en vertelde dat. Wat heb je aan zo’n Kapitein.
Nou ik geloof dat ik nu zowat alles verteld heb, wacht even ik heb een horloge gekocht van f. 40,-- ik had er in Magelang één gekocht van f. 3,50. Nou 2 maanden toen liep het niet meer. Ik ging er mee naar een Arabier hier op Solo en als ik dan een horloge van hem kocht voor f. 17,50 dan kreeg ik voor dat ouwe ding nog een rijksdaalder en ik had nog f. 15,-- dus ik zei “Oh Ké” en ik had een horloge van f. 17,50 met een jaar garantie. Wat doe ik nou met mijn suffe kop, we gaan zwemmen en ik hou dat horloge om, je kunt wel nagaan dat liep niet meer nou ik naar die Arabier en dat horloge afkammen en ik moest een ander hebben of mijn f. 17,50 terug. Nou daar wou hij niets van weten, toen liet hij me een horloge zien van f. 50,--. Nou dat leek mij wel wat maar ik had geen rooie rot cent meer dus ik moest eerst gaan lullen dat ik het op de lat kon krijgen en toen van die 50 ballen aan het afdingen. Nou ik kreeg het toen voor f. 40,-- met 2 gulden in de week afbetalen en nou heb ik een klokje daar kan ik mee onder water, dat kan op de grond vallen dat is ijzersterk, je hoort het niet lopen ook, zo is dat ingebouwd en hij schreef meteen een kwitantie uit van f. 20,-- voor het inleveren van dat oude horloge en een rijksdaalder die ik nog had, zodoende heb ik de helft al weer betaald en anders maak ik mijn traktement toch op met eten, snoepen en bioscoopjes.
Ik zit momenteel weer op wacht het is nu Dinsdag 15 Augustus de compie heeft Zondagse dienst om de Katholieken hebben een feestdag van Maria Hemelvaart en dan heeft het hele leger vrij .
Ik eindig met de hartelijke groeten,
Jaap
Ik ben geloof ik een week te laat met schrijven maar ik ben van de week Korporaal v/d Week geweest en dan ben je zo druk dat je hebt zowat geen tijd en dan is het nog een vraag wanneer of jullie deze brief zullen krijgen want de K.L.M. diensten zijn stopgezet, dus als hij met de boot gaat dan duurt het nog wel een maandje. Intussen ben ik nog zo gezond als een vis en het leven gaat hier zijn gewone gang.
In Holland, of liever gezegd in Europa, is het niet veel moois het zal bij jullie in Ede wel vol liggen met soldaten, moeten Derk en Jos nou ook opkomen? Ik las daarnet in de krant dat de oorlogstoestand in Holland afgekondigd is. En nou krijgen jullie weer distributiekaarten, wat een rommel en wij gaan hier nog maar een beetje over het eten kankeren.
Ik heb je briefkaart ook ontvangen Derk en bedankt hè! Dat zal wel een mooi reisje geweest zijn dan zie je tenminste nog eens iets van Holland, maar waar sliepen jullie ‘s-nachts? Het is afgelopen met reisjes maken of misschien nog één reisje naar de grens, die mof moet ook altijd vechten ook maar hij is niet bang, dat moet gezegd worden.
Er valt niet veel meer te vertellen, ik hoop dat jullie nog allemaal gezond zijn en het mogen blijven want dat is een groot vraagteken. Ik eindig met de hartelijke groeten
Jaap
Het is op het ogenblik Zondagmorgen en het mooiste weer van de wereld, je zou tenminste niet zeggen dat in Europa momenteel oorlog is, je merkt er hier niets van, het zal bij jullie wel een rotzooitje zijn als je dat zo leest in de krant, ik heb van jullie nog geen brief ontvangen maar dat komt natuurlijk door die slechte verbinding want wanneer of jullie deze brief is ook nog een vraag. Gisteren is er nog een vliegtuig van hier vertrokken maar dat wist ik te laat.
Moeder en Ali zijn ook al weer zowat jarig, tenminste nu ik deze brief zit te schrijven maar als jullie hem krijgen dan zal het al wel 23 September en 3 Oktober geweest zijn dus hartelijk gefeliciteerd en ik hoop nog vele jaren na deze. Hoe gaat het eigenlijk met Teus en Ali, goed hoop ik? Maar ik hoor er niets meer van.
Het zal nou wel allemaal militairen zijn bij jullie, zijn Derk en Jos nog niet onder de wapenen geroepen, Teus wel natuurlijk waar ligt die eigenlijk?
Ze zijn hier overal bezig met het maken van schuilloopgraven ze zitten hem natuurlijk allemaal te houden maar hier hoef je niet zo erg bang te wezen want Solo ligt zo’n eind uit de buurt even verder hier, daar is de wereld dichtgeplakt met krantenpapier.
Ik heb ook nog een foto van Serangan,mijn kameraad heeft er wat achterop gebracht.
Koen heet die gek is ook van de laatste cursus maar van de 9 maanden het is op het ogenblik ook al weer bekend wie of er naar school gaan er gaan hier 36 man voor Brigadier en 2 Brigadiers voor Sergeant, wij hebben nog geen kans om we zijn nog niet eens actief maar met zo’n oorlog stijgen de bevorderingskansen.
Als Holland soms in een oorlog zou geraken, wat we niet zullen hopen, maar het kan gebeuren niet? Dan worden wij gemobiliseerd en dan gaan wij van Solo af. Waar we dan heen gaan weet ik niet, maar als jullie dan schrijven dan moet je dit adres er op schrijven :
Aan den Heer
J. Teunissen Eur. Brig.
Alg. stb.nr. 91691
4 – inf. L.H. XXI
Want dan gaat de post van ons toch allemaal over D.V.O. want dan zitten we de ene dag hier en de andere dag weer daar.
Je kunt dat adres nou al wel zo schrijven en dan zet je er gewoon Solo onder en als er dan wat loos is dan laat je Solo er weer af en de zaak is klaar.
Nou weet ik niets meer. Ik hoop dat jullie allemaal gezond mogen blijven en verder de hartelijke groeten van
Jaap
Ik heb verleden week een brief van jullie ontvangen maar die was nog van Augustus. Die was dus nog van voor de oorlog, maar het voornaamste is dat jullie allemaal nog goed gezond waren en met mij gaat het ook nog goed hoor, nog zo gezond als een vis. Er is hier nog niets te merken van de oorlog en zolang als Holland er maar buiten blijft doen wij hier niets maar volgens de laatste berichten staat het er niet mooi voor. Als Duitsland rare sprongen gaat maken dan zit hij zo over de grens, maar we zullen het beste er maar van hopen.
Het is nu op het ogenblik Maandagavond 2 Oktober en ik ben net terug van Tjimahi dat is een garnizoensplaatsje even voorbij Bandoeng dat ligt maar ruim 300 km. van Solo af, tenminste zo ongeveer ik weet het niet precies maar het is een eind weg, je moet er 2 dagen over reizen, ik moest een vent wegbrengen naar de Militaire Strafgevangenis, die had de zaak opgelicht, hij had een fiets gekocht op afbetaling en daarna naar de lommerd gebracht dat kost hem voorlopig 3 maanden dat was een zekere van Wagensveld, een jongen uit Lunteren. Dat zaakje was al 2 jaar oud maar het duurt altijd een poos voordat de uitspraak er is en toen hij knijp zou gaan ging hij net trouwen toen heeft hij 6 maanden uitstel gehad. Maar nou verwacht zijn vrouw een kleine, nou was het nog veel beroerder.
Dat reizen is hier hopeloos, en we troffen het nou juist niet, want verleden week van Donderdag op Vrijdag hadden we een nachtoefening en toen waren we daarvan terug en ik had juist mijn uitrusting weer schoongemaakt toen ze me kwamen halen, op transport naar Tjimahi nog diezelfde middag weg naar Djocja daar overnachten en Zaterdagsmorgens weer verder. We waren om 7.00 uur op de trein gestapt en ’s-middags om 3.00 uur kwamen we in Tjimahi aan en een pijn in m’n kop had ik want dat reizen ben je niet gewend en Zondagsmorgens meteen weer terug nou toen ging het al veel beter. Alles went tot zelfs hangen, op dat traject kom je ook nog door een tunnel, dat is een rot gevoel, het is ineens hartstikke donker je schrikt je een aap.
Als je door het bergterrein gaat dat is geweldig mooi dan komen er 2 van die zware locomotieven voor en dan kruip je maar naar boven dan kun je het meemaken dat je op een gegeven moment de spoorbaan een eind beneden je ziet liggen, dan ben je in een kwartier tijd nog niets opgeschoten. Alleen geklommen dat gaat langs allerlei slingerwegen naar boven.
Verder is hier niets geen nieuws meer, hoe gaat het met de familie, allemaal nog goed gezond hoop ik?
Nou ik eindig met de hartelijke groeten uit Indië van
Jaap
Hiermede bericht ik jullie dat ik de brieven in goede gezondheid ontvangen heb en bij jullie is alles nog OK! dat is het voornaamste. Om te beginnen ben ik overgeplaatst naar Djocjakarta de 24ste gaan we over daar naar toe met nog 4 brigadiers van onze compie. Als ik daar ben dan zal ik mijn nieuwe adres wel even laten weten want dat weet ik nu nog niet.
Het is hier alles nog bij het oude alleen de dienst wordt een beetje zwaarder maar dat is van geen belang, want in gewone omstandigheden hadden we om deze tijd altijd de meerdaagse oefeningen maar dat doen ze nou niet omdat we elk ogenblik ook mobilisatie kunnen krijgen.
Dat is wel fijn steeds een beetje overgeplaatst te worden dan steek je overal wat nieuws op want ik ben nu al in Bandoeng, Semarang, Magelang en Solo geweest, nou weer naar Djocja en wie weet waar we dan weer heengaan maar Solo is tot nog toe de slechtste plaats geweest waar ik gezeten heb. En een muskieten daar wordt je gewoon gek van want de Brigadiers, we zijn hier met 6 vrijgezellen, hebben een kamer apart met tafels en stoelen affijn een beetje gezelliger als de soldatenkamers, maar dacht je dat we er ’s-avonds zitten konden, geen sprake van daar zorgen de muskieten wel voor en als je naar bed gaat dan moet je eerst een poosje muskieten vangen dan is er nog zo iets, je zit hier krap in het water. ’s-Middags om een uur of 1 gaan de kranen dicht en je krijgt geen druppel water en als je wat drinken wil dan staat er een grote ketel met theewater en daar kun je drinken maar daar zit ook een smaak aan nou daar loop je gewoon van weg om die bussen zetten ze er ’s-morgens neer dus die staan de hele dag in de gloeiende zon en om te wassen hebben ze hier een pompinstallatie op een oude put gezet maar het is nu de droge tijd dus dat ding is hartstikke leeg, het is hier een echte watermisère en in de natte moesson dan verzuip je hier amper tenminste van horen zeggen.
Je hebt hier ook een heel aardig Tehuis en die beheerder en zijn vrouw zijn al bejaarde mensen nog niet zo heel oud hoor. Hij is een gepensioneerd Sergeant en zij een Indische. En over het algemeen kun je niet zo best praten met Indische mensen maar met haar kan ik een behoorlijke boomkras opzetten. En dan moet je dat horen over die oude tijd zo’n jaar of 40 terug. Nou dat was lang niet mooi meer. Spoorlijnen waren er niet, wegen wel maar van die oude zandwegen met diepe karsporen en reizen deed je toen met de ossenkar. Ze waren een keer overgeplaatst van Solo naar Semarang dat is 100 km. en daar hadden ze 10 dagen over gedaan . “Nou” zegt ze “ik was gewoon geradbraakt”. En vrouwen van mindere militairen die liepen soms want die heren vonden dat zelf ook wel een beetje gek en dan lieten ze die vrouwen ook maar meerijden en Onderofficiersvrouwen kregen een ossenkar en Officiersvrouwen mochten met de diligence maar ze gingen liever met de ossenkar mee om dat hobbelde nog niet zo erg.
Ik heb hier ook nog een jongen uit Lunteren ontmoet, ene van Wagensveld, nou die vent gaat het niet zo goed hier, die heeft al heel wat douwen opgeknapt, maar ja ook een hoop eigen schuld.
Ik was toch Korporaal van de Week en dan ben je ook belast met de post en toen zag ik toevallig het poststempel Lunteren.
We zijn met Pinksteren al vast op oefening naar Tawang – Manggoe maar het moet er wel mooi wezen, het ligt ook hoog, er zijn een paar van die grote berghotels en een zwembad is er, nou dan klopt het wel.
Opoe Veenderweg is ook dood hè? Ja dat is een mens zijn lot. Nou, ik weet niets meer. Doe de groeten aan allemaal en jullie de hartelijke groeten van
Jaap
Ik schrijf nou maar op één kant van papier dan kun je het beter lezen.
En Solo staat bekend als een echte trouwplaats. Toen ik hierheen ging zeiden mijn kameraden op school, kijk maar uit, we zien jou vandaag of morgen nog getrouwd maar er loopt hier helemaal geen vrouwelijk schoon, op Semarang nog wel en ik ben eens door het rode dorp gewandeld, dat zijn de 8ste klas woningen maar het is allemaal zeldzaam ras.
Toen dacht ik bij mezelf ik heb toch ook nog een ideaal, ja dat toekomstige vrouwtje van mij moet aan verscheidene eisen voldoen punt. Nou schei ik uit met die onzin.
Daaaaaaaaaag
Solo, 21 Mei 1939
Lieve Ouders, broers en zustersJullie brief in de beste gezondheid ontvangen en het gaat nog goed met jullie en jullie zijn einde deze maand 25 jaar getrouwd, tot mijn spijt kan ik jullie alleen maar feliciteren en ik hoop dat jullie er nog verscheidene jaartjes bij aan zullen plakken.
Vader is ook jarig geweest, ik had er niet meer aan gedacht maar de 11e Mei hebben we een alarmoefening gehad en wij moesten de wacht versterken affijn, dat was gebeurd, toen dacht ik bij mezelf wat voor datum is het eigenlijk en toen schoot het door mijn hoofd, het is vandaag 11 mei, dat was ‘s-nachts om 3.00 uur. Zodoende zal ik je alsnog maar feliciteren en Jos en Henk ook meteen maar want als deze brief er is dan zijn die ook wel zowat jarig, dat is een echte maand van feestvieren en de Pinksteren er net tussen, dan zijn wij op oefening. Het is nu Zondagmorgen half 4. Je zult wel denken wat een gekke tijd om een brief te schrijven maar ik sta momenteel op wacht en nou net kreeg ik een beetje slaap nou dacht ik dan ga ik maar een brief schrijven dan schiet de tijd mooi op want we zitten hier bij de Kraton. Nou je hebt niets te doen want het is een erewacht.
We gaan een Dinsdag naar Tawangmangoe op schietoefening. Daar zijn de schietbanen van Solo. En dan komen we de 5de Juni weer terug. Nou hadden ze me nog net even tuk voor wacht. Daar op Tawangmangoe moet het ook mooi wezen net zoiets als Soemowono. Er zijn ook enkele van die berghotels daar zal het met Pinksteren ook wel druk wezen.
Mijn kameraad heeft een fototoestel misschien neemt hij het wel mee dan kunnen we mooie foto’s maken, ik heb een paar nieuwe foto’s die stuur ik hier meteen maar bij in.
Ik vind het wel rot dat ik niets kan sturen maar ik ben op het ogenblik zo arm als Job en ik kan hier op Solo net toe met mijn soldij maar dat komt ook je mist je oude kameraden en dan loop je een beetje door de stad heen te zwerven dan ga je maar weer naar de bioscoop maar ik begin nu al aardig te wennen in dit kleregat want het is een vuile stad alles hokt hier maar bij en op mekaar van die nauwe steegjes en dan loopt er nog een stinkende goot doorheen ook en kom je op een zandweg dan is het één bonk stof en komt er een auto voorbij dan zie je de eerste 5 minuten niets meer, dan kun je je eigen gewoon voorstellen dat je in een rookgordijn zit.Holland gaat nu ook slagschepen bouwen dan komt er wel werk aan de winkel maar ze betalen hun eigen scheel aan belasting 300.000.000 gulden kost dat happie, waar ga je zitten?
De toestand is hier nog altijd hetzelfde ik vreet nog als een plaggemeier dus daar mankeert ook niets aan en dan klopt de rest van zelf wel, ik hoop dat het met jullie hetzelfde is.
De groeten
Jaap
Solo, 6 Juni 1939
Lieve Ouders, broers en zusters
Ziezo, we zijn weer thuis van Tawang–mangoe en we hebben ons daar best vermaakt, ik heb jullie brief daar ook gekregen en het gaat nog goed met jullie, dat zal wel een drukte geweest zijn die schoonmaak en zijn jullie met de Pinksteren nog naar Deventer geweest? Ik ben op Pinksterzondag wezen paardrijden en een mooi eindje ongeveer 25 kilometer, om Tawangmangoe (Tawangmangu) ligt aan de West-zijde van de Lawoe (Gunung Lawu) en toen zijn we er overheen gegaan naar de Oostzijde en daar ligt ook zo’n vakantie oord en er is een groot meer daar kun je roeien, kanoën en zwemmen. En daar moesten wij eens een kijkje nemen, we hebben er ook nog foto’s gemaakt die ik er meteen maar bij insluit daar kun je de wolken voorbij zien drijven en als je nog iets hoger komt dan zit je er helemaal in dan zit je in de mist want wij gingen ’s-Morgens om 6 uur uit Tawangmangoe weg en om 9 uur waren we boven het was wel jammer dat we niets konden zien anders heb je daar een schitterend uitzicht. ‘s-middags om 14.00 uur waren we in Sarangan zo heet dat plaatsje waar dat meer ligt.
Veel nieuws weet ik ook niet meer. Derk is ook al weer zowat jarig. Nou wel gefeliciteerd.
We hebben een Donderdag een Bataljonsoefening die zal wel behoorlijk zwaar worden, maar 1 dag dus dat mag geen naam hebben. Als je pas in dienst bent dan denk je wel eens, als ik dat maar vol kan houden maar daar denk je nou niet meer aan. Je zit nu altijd te denken, ik wou dat het maar afgelopen was. De 23ste van deze maand gaan we weer op patrouille voor een dag of 10.
Nou de groeten en sterkte hè!
Jaap
Solo, 16 Juni 1939
Beste Ouders, broers en zusters,Ik heb jullie brief in de beste gezondheid ontvangen en de foto’s ook en jullie staan er goed op. Alleen Moeder ik vind dat je al veranderd bent in je gezicht maar dat kan ook aan de foto liggen, jullie zullen wel plezier gehad hebben daar in Deventer en dat zijn ook de dagen dat je er eens tussen uit kunt gaan als je ze nog eens ziet dan doe ze de groeten maar van mij, jullie hebben behoorlijk wat gekregen, dat moet je een keertje vaker doen zo’n 25 jarig huwelijkfeest, dan kom je goed in de spullen te zitten maar dan hou je ook geen cent over.
En Derk kun je nog niet biljarten, bier drinken wel hè! Hier kost een partij biljart maar een dubbeltje dus dat gaat wel. Gaan jullie nooit meer in de Otterlose vijver zwemmen, maar als in Lunteren een goed zwembad is dan kun je daar beter heen gaan en doe Aart v/d Fliert de groeten en wat doet Kees Prins tegenwoordig zeker niks hè? Ik zit momenteel weer op wacht, het is nu Vrijdag 16 juni en Zondag als je jarig bent, dan zijn we weer op pad. Die Kapitein hier die sleept al onze Zondagen er bij in want de 21ste Mei dat was ook op Zondag toen zat ik op wacht, de 28ste en de 29ste zaten we op Tawangmangoe, de 4e Juni zaten we in één of andere kampong toen waren we op de terugreis nou de 11e Juni waren we vrij, maar de 18e gaan we weer wandelen en dan komen we de 26ste weer terug. Dat is precies op Maandag, ik zei tegen die ouwe of hij niet een beetje rekening kan houden met die Zondagen. “Oh” zegt hij “Voel jij er niet veel voor” en hij praat zo temerig, net een oud wijf en hij is zo bang als een wezel voor die Overste en die is gek. Ja je hebt hier een mooi stelletje Officieren.
We hadden verleden week een Bataljonsoefening en hij met zijn paard voorop maar hij kan niets met rust laten een klein hondje dat staat te keffen daar gaat hij achteraan. Op een gegeven moment stond hij met zijn paard half in een huis en die mensen zijn zo bang voor zo’n groot paard dan hebt ie lol, dat moet hij in Holland proberen dan tikt ie hem zwaar. Want bij de inlandse compie gaat hij met volle galop door de troep heen nou die lui stuiven alle kanten heen, dat doet hij bij ons niet, bij ons komt hij allerlei gekke vragen stellen. Het was ‘s-middags 12.00 uur en toen kwam hij naar een Sergeant toe “Zeg Sergeant waar staat de zon momenteel“, die Sergeant ook een onverschillig stuk vreten “Recht boven mijn harses Overste“, je had die Overste moeten zien kijken “Ja, “ zegt de Sergeant “je loopt gewoon etter en bloed te zweten met die koperen ploert recht boven je en dan vragen ze nog waar dat ding staat“, maar de Overste wilde ons duidelijk maken dat de zon ‘s-middags om 12.00 uur door het Zenith gaat,wat of dat nou betekend weet ik ook niet en daar heb ik ook helemaal geen belang bij maar met zulke gekke vragen komt hij bij je.
Ik heb van de week ook al weer op erewacht gestaan hier, dat was omdat de Soesoehoenan jarig was en dan komt de Gouverneur een officieel bezoek brengen. En dan moet er een erewacht bij te pas komen en het bataljon van hem is dan in groot tenue en is daar ook aanwezig, nou waren daar ook al die Pangérans en Prinsen en weet ik veel meer, maar die konden niet allemaal binnen zitten en er was een feestmaaltijd nou moest dat hele zwikkie maar buiten gaan zitten dus daar kwamen ze aan met dat vreten voorop. Nou komt het, dat bataljon van hem zat daar ook waar wij zaten en dat vliegt me daar ineens in ’t geweer, nou wij ook natuurlijk want wij dachten dat de Gouverneur weer naar buiten zou komen, maar of die lui nou het geweer presenteerden voor die bakken met vreten (want daar zie ik ze ook wel voor aan) of voor die kale vetminetters die er uit kwamen dat weet ik niet maar ik weet wel dat het clubje van ons dat liep te vloeken nou als die Soesoehoenan dat gehoord zou hebben dan had hij nooit geen erewacht meer willen hebben, die Javanen presenteren voor iedereen het geweer.
Die Javanen dat is een raar slag volk, ze lopen de hele nacht door, daardoor komt het zeker ook dat ze zo suf zijn, want als je bijvoorbeeld ’s-avonds de stad ingaat dan barst het van de inlanders en die zijn zo suf dat ze lopen gewoon tegen je op, maar daar hebben ze al leergeld voor betaald en nou zien ze op het laatste moment dat het een Jan is dan moet je ze even aan de kant zien vliegen. Want je begrijpt wel als er zo’n vent tegen mij aanbotst dat hij meteen een watjekouw meekrijgt en daar hebben ze balen van
Ik ben nog hartstikke gezond en vreet nog als een plaggemeijer maar lopen moeten ze hier op Solo nog leren. De eerste 15 kilometer lopen ze als de pest binnen 3 uur, dan begint het af te zakken en komt de tamboer er bij te pas. Nou dat gaat wel maar nou hebben wij een Vaandrig die meent dat hij slaan kan maar hij slaat de hele boel in ’t honderd affijn we komen dan nog aan het begin van de stad en daar staat het muziekkorps van de Manghoe-Negaran te wachten en die voert je de laatste 2 kilometer helemaal af want bij iedere nieuwe regel die ze beginnen hebben ze een andere pas, maar ze moeten raar lopen willen ze mij eruit lopen.”eigen roem stinkt” maar een bluffer word je hier als je bv. amper op je knieën thuiskomt dan zeg je met een droog gezicht “Wat stelt dat nog voor zo’n marsje”, dan moet je die jongens zien kijken en je kan zelf amper geen poot meer verzetten.
Nou de groeten aan allemaal en de mazzel.
Daaaaaaaaaaaaaag.
Solo, 30 juni 1939
Lieve Ouders, broers en zustersZiezo, we zijn op patrouille geweest en het stelde niet veel voor, alleen was het geen mooie streek waar we gelopen hebben, trouwens Solo en omstreken is niet mooi aan natuurschoon en water is er genoeg, maar wat voor water, nog te vuil om je eigen er mee te wassen laat staan drinken. Als we water moesten hebben om te koken, want dat moesten we zelf doen, dan huurden we een koeli en die ging water halen. Dat duurde af en toe wel een uur.
Wij waren met één brigade de vijand daar was ik ook bij ingedeeld en nou hadden we een treinkar mee gekregen voor onze veldzakken, want als je vijand bent dan moet je je ergens verstoppen en als de compie er dan is gauw een paar schoten afgeven en dan van onder, dus dan kun je geen veldzak op je rug hebben en nou moest ik de hele tijd bij die treinkar blijven maar dat is geen prettig baantje, je loopt je af en toe rot want als je hier in Indië van de grote weg afgaat met een kar nou berg je maar, je raakt onherroepelijk vast en dan kan je weerom en een andere weg opzoeken, ik heb een dag gehad toen moest ik 20 kilometer omlopen en als je hier een treinkar hebt, die is heel anders als in Holland, daar kun je tenminste op de bok gaan zitten maar hier moet je er bij gaan lopen maar ik was altijd het eerste op de plaats van bestemming. Dan moest ik een huis huren nou dat was soms een heibel want die lui hier die kennen geen van allen Maleis dan had ik een Indische jongen bij me die deed dienst als tolk en daar sloften we bij want die jongen had ook 3 jaar op de kokschool gezeten nou die ging dan vast koffie zetten en rijst koken en als de troep dan thuis kwam dan was alles al klaar.
Dat huis huren dat gaat hier heel gemakkelijk hoor, je laat de kepala kampong roepen “kepala” is hoofd dus kampong hoofd en die kepala kampong die zorgt wel dat er een huis leeg komt en een huis (hut) want meer is het niet, is hier zo leeg want er zit niets in. Beddengoed of zoiets kennen ze niet want ze slapen gewoon op een baleh-baleh, dat is een soort rustbank maar daar zit ook al weer verschil in want ze slaan hier maar gewoon een paar paaltjes in een van de hoeken in de grond, want een vloer zit er ook niet in, en daar gaan een paar dwarslatten overheen en dan nog een paar dwarslatten en daar een mat overheen en het bed is klaar. Dan wordt er ook nooit meer naar omgekeken. Daar zit me een bonk vuil in daar wordt je gewoon akelig van. Tafels of stoelen kennen ze ook niet dus verder is er niets als een veestapel luizen welk soort je maar hebben wilt, kippenluis, karbouwenluis, wandluis en dan de mieren niet te vergeten die zitten hier overal als je hier ergens komt, het kan niet schelen waar maar overal hebben ze de kasten, tafels, piano’s enz. in bakjes staan met petroleum of motballen want anders zitten er mieren in dus je kunt wel nagaan als je in een hut komt waar nooit schoon gemaakt wordt. We hebben een keer meegemaakt toen lag ‘s-morgens de hele hap buiten. Ze waren één voor één naar buiten gegaan trouwens ik ook, je kan het gewoon niet uithouden, dan kun je het Leger op zijn mooist horen.
We hebben een drukke week achter de rug want een maandag moest ik op wacht dus kwam ik dinsdag ’s-avonds af en als je hier 24 uur op wacht hebt gezeten dan ben je behoorlijk geradbraakt. Woensdag ‘s-morgens gewone dienst maar ‘s-middags uitrukken met het hele Bataljon toen kwamen we ’s-nachts om 1 uur thuis, donderdagsmorgens weer gewoon om half 6 reveille en vrijdags gingen we er om 4.00 uur al weer op uit maar wat je hier ‘s-nachts tekort komt dat haal je ‘s-middags wel weer in. Dat is fijn ’s-middags slapen, gewoonlijk schieten we om 1.00 uur onder de vetlap en komen om 4.00 uur weer te voorschijn, dan even middagappel en brood eten, dan lekker mandiën nou dan ben je weer zo lekker als een kip. Zodoende ben je ’s-morgens ook altijd vroeg op.
Dan zijn er ook nog verschillende jongens die kankeren dat de dienst te zwaar is, maar dan moeten ze maar naar Semarang gaan, daar worden ze anders bijgewerkt. Daar hebben we het behoorlijk zwaar gehad maar voorlopig kunnen ze mij het nou nergens te zwaar maken want dan zeg ik wel eens “Dit stelt nog niks voor”, nou dan moet je die jongens zien kijken, dat kunnen ze niet geloven maar het is maar net hoe je gewend bent.
Maar nou schei ik uit met liegen ik hoop dat jullie allemaal gezond mogen blijven en doe de groeten maar aan allemaal. Punt.
Jaap
Solo, 17 juli 1939
Beste Ouders, broers en zustersHiermede deel ik jullie mee dat ik de brief in goede gezondheid ontvangen heb en met jullie gaat het nog goed, nou met mij is ook nog alles Oké. Dat zal wel niet meevallen dat je nou niets uit de tuin kunt halen als je alles kopen moet dan ben je zo een duitje kwijt.
Nou kan P.A. Neuman zo zachtjesaan het oude mannenhuis wel opzoeken hij zit nou moederziel alleen dat zal voor hem wel niet meevallen nou hij op zijn eigen benen moet staan want zijn vrouw maakte anders altijd de dienst uit en nou is hij zelf baas. Hier maken de keuken koeli’s de dienst uit. Maar alle gekheid op een stokje die vent had een beter wijf moeten hebben dan was er nog wel iets van hem terecht gekomen maar nou zit hij hopeloos aan de grond.
Ik zit op het ogenblik weer op wacht het is nu maandagmorgen half 4 en de weduwe van de Soesoehoenan die nu dood is (wat een logica, als hij nog niet dood was dan was ze ook geen weduwe) nou die had gisteren haar verjaardag en nou kwamen al die hoge Pieten haar gelukwensen en dat hebben ze aardig volgehouden want ze zijn net pas vertrokken, maar er schoten voorlopig nog een paar lekkere gebakjes voor ons over. Dat laat ik morgen in het Algemeen Indisch Dagblad zetten want dat moet in de krant, maar dat is de Jannen hun eigen schuld want vroeger kregen ze wel een hoop maar als ze dan om 5 uur opkwamen dan waren ze om 7 uur dronken tot de volgende avond 5 uur dat is te gek natuurlijk. Zodoende staat er nu in de consignes “Het is den wachthebbende ten strengste verboden gelden of goederen van de Kraton aan te nemen” en dat weten die lui ook wel maar een paar gebakjes kan geen kwaad.
We zijn een week naar Kediri geweest, wezen schieten. En een mooi bivak hebben ze daar, dat lijkt wel een villadorp alleen een beetje last van mieren en je slaapt er op planken en dat slaapt lekker maar je moet er niet te lang op liggen. Als je nog eens last hebt met opstaan dan geef ik je de raad ga maar op planken slapen dan ben je blij als je ‘s-morgens op kan staan. Maar daar hadden wij geen last van want om half 5 was het dag voor ons maar om half 1 waren we al weer thuis gauw een beetje eten en dan de scha weer inhalen “planken zagen” nou dan ben je ’s-Avonds zo lekker als een kip. En een mooie bibliotheek was er, ik voelde me er best thuis .
Kediri is een heel aardig stadje, het heeft veel last van het water want de kali Brantas die stroomt er dwars doorheen en het is daar een soort dal dus er kan niets wezen of het staat onder water. Hoe of ze er nou toe gekomen zijn om daar een stad te bouwen dat mag Joost weten maar ze is er nou eenmaal en nou zullen we ze maar laten staan ook.
Onze Kapitein gaat ook weg en laten gaan want die vent is mij te stiekem iedereen heeft de pest aan die vent en vooral de Luitenant. Die noemt hem Saartje omdat hij zo kwijlen kan en hij heet Saraber.
Nou meer weet ik niet. Hou je maar taai!
Jaap
Solo, 1 Augustus 1939
Lieve Ouders, broers en zustersIk heb jullie brief in de beste gezondheid ontvangen en het gaat bij jullie nog allemaal goed nou met mij ook hoor, ik ben nog zo gezond als een vis. Dat zal wel een fijn reisje geweest zij Ditje, weet je bij dat schilderij zijn wij toen ook nog geweest toen wij dat schoolreisje naar Scheveningen hebben gemaakt. Dat is al weer heel wat jaartjes geleden maar ik kan het me nog goed .herinneren
Ze zitten hem nou behoorlijk te knijpen in Europa, er staan hier af en toe hele stukken in de krant over de verdediging van Holland en nou met die kabinetscrisis denken ze dat het helemaal misloopt. En hier gaan we een beetje figuurtjes lopen voor de aanstaande blijde gebeurtenis, je moet dat leger zien lopen, je lacht je rot. Een goede parade kunnen ze hier nog niet lopen laat staan figuurexercitie want dat is moeilijk want je moet, net als bij een toneelstuk, alles instuderen en met die warmte hier vloeien je hersens al zowat weg en dan moet je ze nog gebruiken ook, maar van oorlogsgevaar is hier geen sprake
De Kaderschool is nu helemaal afgelopen, 45 man zijn het niet geworden ik kreeg vanmiddag een brief van mijn kameraad die het ook niet geworden is. Maar die is nu overgegaan naar de afdeling vechtwagens te Bandoeng. Dat is die Fries en mij andere kameraad, die Duitser, die is het wel geworden en die zit ook op Bandoeng bij het 15e Bataljon. Ik ben blij voor die vent dat hij daar zit want daar wordt nog een beetje soldaat gespeeld en hij is een soldaat in hart en nieren. Ik wil wedden als hij hier op Solo zat dat hij elke dag ruzie had want het is hier een vrijgevochten bende en ik mag dat wel want ik ben geen soldaat omdat het soldatenleven zo mooi is maar omdat dit me het beste baantje leek om aan de kost te komen en om wat te bereiken en dat gaat me tot nog toe bijzonder goed af dus ik zeg voor mijzelf: “het is goed bij Jan”.
Mijn brigadecommandant heeft ook een ongeluk gehad met zijn motor gisteravond. Hij was naar de Pasar Malam in Semarang. Een Pasar Malem is een soort jaarbeurs maar er is ook een kermis aan verbonden en nou ben ik bang dat de daar ook geen melk gedronken hebben en toen op de motor naar huis, ruim 100 km. en wat voor motor, een rijdende hoop roest, vanmorgen hebben ze vanuit Magelang opgebeld, want daar ligt hij, dat levensgevaar geweken was, dus het is behoorlijk aangekomen en hij zou Februari met verlof gaan maar dan kan hij al lang weer beter zijn. Als hij er tenminste niets van overhoudt want ik heb gehoord dat zijn enkel versplintert is, maar dat is maar een “kabar angin”. Kabar is bericht en angin is wind, dus uit de lucht gegrepen.
Ik heb nog een foto van het zwembad en mijn kameraad heeft hem gekleurd, ik vind hem niet zo bar mooi maar ik dacht ik kan hem licht eens oversturen dan hebben jullie ook weer eens zo’n foto.
We hebben gisteren ook nog parade gehad of parade was het eigenlijk niet, meer een defilé maar dat kunnen ze hier niet, de jongens hier krijgen nooit geen exercitie om de eenvoudige reden ze hebben hier geen exercitieveld om het fort en onze compie die ligt er vlak tegen aan dat ligt midden in de stad maar hier komt toch nooit iemand naar de parade kijken, dat was op Semarang anders daar kwam de Gouverneur van Midden-Java en al die ambtenaren van het binnenlands bestuur en in ambtskostuum maar hier is de Gouverneur droog met vakantie en zijn vervanger die weet van de Prins geen kwaad die komt in zijn pyjama naar buiten en wij droog het hoogste eerbewijs brengen wat we hebben, dat is “hoofd rechts” en “over geweer” of liever gezegd “over geweer” en “hoofd rechts” dat is bij marcherende troepen stilstaande is het “presenteert geweer”.
Nou wij vroegen al, voor wie doen we dat nou, wij zagen die vent in zijn pyjama wel staan maar dat heb ik nog nooit meegemaakt, nou dat was dan de waarnemend gouverneur, toen kon je weer enkele liefelijke soldaten uitdrukkingen horen.
Maar nou schei ik uit met liegen doe ze de groeten maar en hou je taai.
Jaap
Solo, 15 Augustus 1939
Lieve Ouders, broers en zustersIk heb jullie brief en foto’s ontvangen en bedankt hè! Het is nu weer volop zomer in Holland maar er is ook weer behoorlijk noodweer geweest, ik heb het in de krant gelezen, nou dat was lang niet mooi meer.
Het is hier nog allemaal hetzelfde, een beetje dienstdoen en wachtkloppen. Oh ja! We hebben een Prinses er bij gekregen, nou daar hebben we ook niets aan gehad als een hoop chagrijn. Daar zijn vandaag de naweeën nog van gevallen in de vorm van 4 dagen politiekamer en nog één dat is nog in onderzoek dat zit zo: Zaterdags is het geboren en ’s-Maandagsmorgens hadden we parade, die ook niks voorstelt, en ’s-middags hadden we figuurexercitie in het stadion voor de ……….schoolkinderen, nou je kunt wel begrijpen daar waren een hoop Jannen niet lekker mee en ’s-morgens na afloop van de parade waren verschillende jongens een glaasje bier gaan drinken en dat hadden ze tot ’s-middags volgehouden met het gevolg dat ze wisten niet meer wat of links of rechts om was dus van die exercitie klopte niets en de volgende morgen, de 2e nationale feestdag, om half 6 aangetreden staan voor exercitie want dat zelfde happie zou Dinsdagsavonds voor de autoriteiten worden opgevoerd dus moesten ze ’s-morgens net zo lang oefenen tot het goed ging, nou het ging goed maar ’s-avonds hadden de Jannen geen zin dus liep de hele zaak verkeerd en de Overste maar schelden en toen begon het nog te regenen ook. Nou toen viel de hele revue in duigen en toen moest ik ’s-avonds die hap nog naar huis brengen ook en regenen, we waren precies om half 11 binnen en dan zeggen ze nog “Als er wat te doen is dan hebben jullie altijd vrij”, maar dan moet je toch niet op Solo zitten, weet je hoe het komt dat het hier zo is. Dat komt door de Manghoe-Negaran en de Soesoehoenan die hebben allebei een eigen leger en je kunt die lui drillen tot ze op d’r kop voor je staan, en wat die lui eenmaal geleerd hebben dat vergeten ze niet meer en die lui worden nooit overgeplaatst dus wat ze bv. een jaar of 10 geleden een keer gedaan hebben dat kunnen ze nu nog en met hetzelfde ploegje en bij de Jannen heb je ieder jaar andere, dan komt er nog bij dat een Jan er niets voor voelt om voor die Klapjavanen een beetje te gaan springen en een beetje flauwekul te gaan verkopen. Ze moeten het doen, anders draaien ze er achter maar als je maar half kunnen sloffen dan zie je ze niet. Nou en als het zo moet gaan, begin er dan maar niet aan want het een fiasco. (een duur woord hè)
Maar met dat al hebben wij ons eigen 2 dagen rot gepeerd en de 3e dag kregen we mobilisatieoefening tot Zaterdag. Dat is ook een rommel maar dat zit er voorlopig ook al weer op en we hebben meteen een nieuwe Kapitein gekregen, die viel met zijn neus in de boter. Die goeie man had nog niet eens een grijs-groen uniform. Die heeft 2 dagen in wit uniform gelopen. De 3e dag had hij een grijs-groen uniform en de 4e dag pas puttee’s toen hadden we meteen inspectie van de Kolonel. Die Kolonel, dat is nou wat je noemt een Officier die zal je niet horen vloeken of ketteren. Tegen de minste fuselier is hij netjes beleefd, het ontbreekt er nog maar aan dat hij ze niet met u aanspreekt maar je voelt direct bij die man dat hij jou ook als mens beschouwt en niet als een stamboeknummer waar de meesten een handje van hebben. Deze komt bij je en dan begint hij niet over dienst maar over het eten of “kun je het nog al bolwerken in de Oost. Nou je kunt alle jongens vragen maar voor Kolonel Overakker daar gaan ze voor door ’t vuur heen.
Het is wel waar wat Majoor Halkema zei toen onze oude Kapitein in Semarang weg ging die zei “Een goed troepen officier is zijn gewicht in goud waard”, maar dat is zo.
Die nieuwe Kapitein die we hier nu gekregen hebben lijkt me wel een geschikte vent die oude dat was me een mens, we hebben bij ons op de compie een ouwe soldaat eerste klas die vent heeft al 20 jaar dienst, nou die vent werd gebracht wegens te laat binnenkomen en mee dat hij het compie’s bureau binnenstapt zegt hij: “Kapitein als u mij een dauw geeft dan moet u maar zien water met u gebeurt” en laat die vent geen dauw krijgen, nou die vent kwam op de sectie en vertelde dat. Wat heb je aan zo’n Kapitein.
Nou ik geloof dat ik nu zowat alles verteld heb, wacht even ik heb een horloge gekocht van f. 40,-- ik had er in Magelang één gekocht van f. 3,50. Nou 2 maanden toen liep het niet meer. Ik ging er mee naar een Arabier hier op Solo en als ik dan een horloge van hem kocht voor f. 17,50 dan kreeg ik voor dat ouwe ding nog een rijksdaalder en ik had nog f. 15,-- dus ik zei “Oh Ké” en ik had een horloge van f. 17,50 met een jaar garantie. Wat doe ik nou met mijn suffe kop, we gaan zwemmen en ik hou dat horloge om, je kunt wel nagaan dat liep niet meer nou ik naar die Arabier en dat horloge afkammen en ik moest een ander hebben of mijn f. 17,50 terug. Nou daar wou hij niets van weten, toen liet hij me een horloge zien van f. 50,--. Nou dat leek mij wel wat maar ik had geen rooie rot cent meer dus ik moest eerst gaan lullen dat ik het op de lat kon krijgen en toen van die 50 ballen aan het afdingen. Nou ik kreeg het toen voor f. 40,-- met 2 gulden in de week afbetalen en nou heb ik een klokje daar kan ik mee onder water, dat kan op de grond vallen dat is ijzersterk, je hoort het niet lopen ook, zo is dat ingebouwd en hij schreef meteen een kwitantie uit van f. 20,-- voor het inleveren van dat oude horloge en een rijksdaalder die ik nog had, zodoende heb ik de helft al weer betaald en anders maak ik mijn traktement toch op met eten, snoepen en bioscoopjes.
Ik zit momenteel weer op wacht het is nu Dinsdag 15 Augustus de compie heeft Zondagse dienst om de Katholieken hebben een feestdag van Maria Hemelvaart en dan heeft het hele leger vrij .
Ik eindig met de hartelijke groeten,
Jaap
Solo, 3 September 1939
Lieve Ouders, broers en zusters.Ik ben geloof ik een week te laat met schrijven maar ik ben van de week Korporaal v/d Week geweest en dan ben je zo druk dat je hebt zowat geen tijd en dan is het nog een vraag wanneer of jullie deze brief zullen krijgen want de K.L.M. diensten zijn stopgezet, dus als hij met de boot gaat dan duurt het nog wel een maandje. Intussen ben ik nog zo gezond als een vis en het leven gaat hier zijn gewone gang.
In Holland, of liever gezegd in Europa, is het niet veel moois het zal bij jullie in Ede wel vol liggen met soldaten, moeten Derk en Jos nou ook opkomen? Ik las daarnet in de krant dat de oorlogstoestand in Holland afgekondigd is. En nou krijgen jullie weer distributiekaarten, wat een rommel en wij gaan hier nog maar een beetje over het eten kankeren.
Ik heb je briefkaart ook ontvangen Derk en bedankt hè! Dat zal wel een mooi reisje geweest zijn dan zie je tenminste nog eens iets van Holland, maar waar sliepen jullie ‘s-nachts? Het is afgelopen met reisjes maken of misschien nog één reisje naar de grens, die mof moet ook altijd vechten ook maar hij is niet bang, dat moet gezegd worden.
Er valt niet veel meer te vertellen, ik hoop dat jullie nog allemaal gezond zijn en het mogen blijven want dat is een groot vraagteken. Ik eindig met de hartelijke groeten
Jaap
Solo, 17 September 1939
Lieve Ouders, broers en zustersHet is op het ogenblik Zondagmorgen en het mooiste weer van de wereld, je zou tenminste niet zeggen dat in Europa momenteel oorlog is, je merkt er hier niets van, het zal bij jullie wel een rotzooitje zijn als je dat zo leest in de krant, ik heb van jullie nog geen brief ontvangen maar dat komt natuurlijk door die slechte verbinding want wanneer of jullie deze brief is ook nog een vraag. Gisteren is er nog een vliegtuig van hier vertrokken maar dat wist ik te laat.
Moeder en Ali zijn ook al weer zowat jarig, tenminste nu ik deze brief zit te schrijven maar als jullie hem krijgen dan zal het al wel 23 September en 3 Oktober geweest zijn dus hartelijk gefeliciteerd en ik hoop nog vele jaren na deze. Hoe gaat het eigenlijk met Teus en Ali, goed hoop ik? Maar ik hoor er niets meer van.
Het zal nou wel allemaal militairen zijn bij jullie, zijn Derk en Jos nog niet onder de wapenen geroepen, Teus wel natuurlijk waar ligt die eigenlijk?
Ze zijn hier overal bezig met het maken van schuilloopgraven ze zitten hem natuurlijk allemaal te houden maar hier hoef je niet zo erg bang te wezen want Solo ligt zo’n eind uit de buurt even verder hier, daar is de wereld dichtgeplakt met krantenpapier.
Ik heb ook nog een foto van Serangan,mijn kameraad heeft er wat achterop gebracht.
Koen heet die gek is ook van de laatste cursus maar van de 9 maanden het is op het ogenblik ook al weer bekend wie of er naar school gaan er gaan hier 36 man voor Brigadier en 2 Brigadiers voor Sergeant, wij hebben nog geen kans om we zijn nog niet eens actief maar met zo’n oorlog stijgen de bevorderingskansen.
Als Holland soms in een oorlog zou geraken, wat we niet zullen hopen, maar het kan gebeuren niet? Dan worden wij gemobiliseerd en dan gaan wij van Solo af. Waar we dan heen gaan weet ik niet, maar als jullie dan schrijven dan moet je dit adres er op schrijven :
Aan den Heer
J. Teunissen Eur. Brig.
Alg. stb.nr. 91691
4 – inf. L.H. XXI
Want dan gaat de post van ons toch allemaal over D.V.O. want dan zitten we de ene dag hier en de andere dag weer daar.
Je kunt dat adres nou al wel zo schrijven en dan zet je er gewoon Solo onder en als er dan wat loos is dan laat je Solo er weer af en de zaak is klaar.
Nou weet ik niets meer. Ik hoop dat jullie allemaal gezond mogen blijven en verder de hartelijke groeten van
Jaap
Solo, 2 Oktober 1939
Lieve Ouders, broers en zustersIk heb verleden week een brief van jullie ontvangen maar die was nog van Augustus. Die was dus nog van voor de oorlog, maar het voornaamste is dat jullie allemaal nog goed gezond waren en met mij gaat het ook nog goed hoor, nog zo gezond als een vis. Er is hier nog niets te merken van de oorlog en zolang als Holland er maar buiten blijft doen wij hier niets maar volgens de laatste berichten staat het er niet mooi voor. Als Duitsland rare sprongen gaat maken dan zit hij zo over de grens, maar we zullen het beste er maar van hopen.
Het is nu op het ogenblik Maandagavond 2 Oktober en ik ben net terug van Tjimahi dat is een garnizoensplaatsje even voorbij Bandoeng dat ligt maar ruim 300 km. van Solo af, tenminste zo ongeveer ik weet het niet precies maar het is een eind weg, je moet er 2 dagen over reizen, ik moest een vent wegbrengen naar de Militaire Strafgevangenis, die had de zaak opgelicht, hij had een fiets gekocht op afbetaling en daarna naar de lommerd gebracht dat kost hem voorlopig 3 maanden dat was een zekere van Wagensveld, een jongen uit Lunteren. Dat zaakje was al 2 jaar oud maar het duurt altijd een poos voordat de uitspraak er is en toen hij knijp zou gaan ging hij net trouwen toen heeft hij 6 maanden uitstel gehad. Maar nou verwacht zijn vrouw een kleine, nou was het nog veel beroerder.
Als je door het bergterrein gaat dat is geweldig mooi dan komen er 2 van die zware locomotieven voor en dan kruip je maar naar boven dan kun je het meemaken dat je op een gegeven moment de spoorbaan een eind beneden je ziet liggen, dan ben je in een kwartier tijd nog niets opgeschoten. Alleen geklommen dat gaat langs allerlei slingerwegen naar boven.
Verder is hier niets geen nieuws meer, hoe gaat het met de familie, allemaal nog goed gezond hoop ik?
Nou ik eindig met de hartelijke groeten uit Indië van
Jaap
Soerakarta, 15 Oktober 1939
Lieve Ouders, broers en zustersHiermede bericht ik jullie dat ik de brieven in goede gezondheid ontvangen heb en bij jullie is alles nog OK! dat is het voornaamste. Om te beginnen ben ik overgeplaatst naar Djocjakarta de 24ste gaan we over daar naar toe met nog 4 brigadiers van onze compie. Als ik daar ben dan zal ik mijn nieuwe adres wel even laten weten want dat weet ik nu nog niet.
Het is hier alles nog bij het oude alleen de dienst wordt een beetje zwaarder maar dat is van geen belang, want in gewone omstandigheden hadden we om deze tijd altijd de meerdaagse oefeningen maar dat doen ze nou niet omdat we elk ogenblik ook mobilisatie kunnen krijgen.
Dat is wel fijn steeds een beetje overgeplaatst te worden dan steek je overal wat nieuws op want ik ben nu al in Bandoeng, Semarang, Magelang en Solo geweest, nou weer naar Djocja en wie weet waar we dan weer heengaan maar Solo is tot nog toe de slechtste plaats geweest waar ik gezeten heb. En een muskieten daar wordt je gewoon gek van want de Brigadiers, we zijn hier met 6 vrijgezellen, hebben een kamer apart met tafels en stoelen affijn een beetje gezelliger als de soldatenkamers, maar dacht je dat we er ’s-avonds zitten konden, geen sprake van daar zorgen de muskieten wel voor en als je naar bed gaat dan moet je eerst een poosje muskieten vangen dan is er nog zo iets, je zit hier krap in het water. ’s-Middags om een uur of 1 gaan de kranen dicht en je krijgt geen druppel water en als je wat drinken wil dan staat er een grote ketel met theewater en daar kun je drinken maar daar zit ook een smaak aan nou daar loop je gewoon van weg om die bussen zetten ze er ’s-morgens neer dus die staan de hele dag in de gloeiende zon en om te wassen hebben ze hier een pompinstallatie op een oude put gezet maar het is nu de droge tijd dus dat ding is hartstikke leeg, het is hier een echte watermisère en in de natte moesson dan verzuip je hier amper tenminste van horen zeggen.
Als je hier een inlandse compie heb, dat is een klein dorp op zichzelf en de Compagniescommandant is burgemeester want hier de 1ste compie die is ongeveer 250 man sterk plus een kleine 200 vrouwen plus een 400 kinderen en dat hokt er allemaal maar samen in dat oude fort, dit fort heet “Vastenburg” en is gebouwd in 1775 tot 1779 dan moet je die muren zien, die zijn toch zeker 2½ meter dik dat is allemaal mooi om te zien maar niets om in te wonen om het is een stofnest en een rattenbroedplaats, geef mij maar een nieuwe kazerne met een sportterrein en meer van die nieuwigheden.
Het is op het ogenblik Zondagmorgen en ik was vanmorgen al om 5.00 uur op. Toen ben ik mijn uitrusting maar in orde wezen brengen want als ik dadelijk overgeplaatst ben dan moet alles in orde wezen, want als je op een nieuw bataljon aankomt dan is het eerste wat je doen moet inspectie maken en het spreekwoord zegt “De eerste klap is een daalder waard” maar dat is hier ook zo mee, als alles in orde is dan kijken ze niet meer naar je en hoe minder je opvalt des te beter is het.We zijn gisteravond naar de bioscoop geweest naar een film van Tarzan de aapmens. Als je hier naar de bioscoop gaat dan hoef je niet eens naar de platen te kijken wat of er gespeeld wordt maar je kijkt naar het publiek en dan weet je genoeg. Is het een muziek film dan zie je een hoop blanken, de elite. Is het een liefdesfilm dan zie je een hoop meisjes en is het een sensatiefilm zoals gisteravond nou dan stikt het van de inlanders en dan hebben ze er ook gerust een gulden voor over. Ze zitten gewoon op de duurste rangen en die inlanders zijn gemakkelijk op te zwiepen. Als Tarzan op zijn olifant zijn vrouwtje te hulp komt dan breken ze zowat de bioscoop af. En dan kijk je eens achterom naar die dure rangen en dan zie je die Javanen op hun vingers zitten te fluiten en in de stoel te springen.
De Jannen gaan naar alle films kijken om ze hebben niets anders te doen, ik ga er soms alleen heen om het Hollands nieuws te kijken.
In die lui hier zit nog een heel strotje wild bloed, verleden week kregen 2 Javaanse soldaten van de 1e compie ruzie om een straatslet, nou de één drijft af en de ander denkt de kust is vrij maar toen had hij toch misgerekend want de eerste was even zijn klewang op wezen halen, die dingen zijn vlijmscherp, tussen 2 haakjes, en die heeft de ander amper afgeslacht de bevolking kwam tussenbeide anders was er niet veel meer van die vent overgebleven. Nou ze brachten die vent thuis en meteen de hele kazerne op stelten. Ik kwam net thuis, ik dacht dat er alarm was maar dat viel al weer mee, die lui spelen nog graag hun eigen rechter.
Nou ik schei er maar uit, het is momenteel Maandagavond 8.00 u. het is volle maan, dat is een mooi gezicht als de maan door de klapperbomen schijnt en een sterrenhemel dat is af hè! ’s-morgens als de zon opkomt en als ze ondergaat dat is de mooiste tijd van de dag hier in de Oost. ’s-middags moet je hier niet komen als die koperen ploert recht boven je kersepit staat nou berg je maar en dat doen we dan ook want dan gaan we altijd slapen als je tenminste slapen kunt want slaap krijg je genoeg bij Jan.
De groeten aan allemaal en de mazzel
Jaap
De Jannen gaan naar alle films kijken om ze hebben niets anders te doen, ik ga er soms alleen heen om het Hollands nieuws te kijken.
In die lui hier zit nog een heel strotje wild bloed, verleden week kregen 2 Javaanse soldaten van de 1e compie ruzie om een straatslet, nou de één drijft af en de ander denkt de kust is vrij maar toen had hij toch misgerekend want de eerste was even zijn klewang op wezen halen, die dingen zijn vlijmscherp, tussen 2 haakjes, en die heeft de ander amper afgeslacht de bevolking kwam tussenbeide anders was er niet veel meer van die vent overgebleven. Nou ze brachten die vent thuis en meteen de hele kazerne op stelten. Ik kwam net thuis, ik dacht dat er alarm was maar dat viel al weer mee, die lui spelen nog graag hun eigen rechter.
Nou ik schei er maar uit, het is momenteel Maandagavond 8.00 u. het is volle maan, dat is een mooi gezicht als de maan door de klapperbomen schijnt en een sterrenhemel dat is af hè! ’s-morgens als de zon opkomt en als ze ondergaat dat is de mooiste tijd van de dag hier in de Oost. ’s-middags moet je hier niet komen als die koperen ploert recht boven je kersepit staat nou berg je maar en dat doen we dan ook want dan gaan we altijd slapen als je tenminste slapen kunt want slaap krijg je genoeg bij Jan.
De groeten aan allemaal en de mazzel
Jaap
