Magelang, 6 November 1938
Lieve Ouders broers en zusters.Hiermede bericht ik jullie dat ik de brief in de beste gezondheid ontvangen heb en zoals ik verneem gaat het nou weer goed met jullie. Nou daar ben ik blij om en Ali wat ben jij van plan? Om maar zo te gaan trouwen. Ik heb de brief 3x overgelezen toen kon ik het nog niet geloven, maar ik zal je maar vast feliciteren en ik hoop dat je gelukkig zult worden na je huwelijk want je moet je hele leven er mee doen dus hier mag je wel zeggen “bezint voor ge begint” en als je gaat trouwen dan moet je er een behoorlijke bruiloft van maken want die krijg je (zullen we hopen) ook maar één keer in je leven en feliciteer Teus ook van mij, ik zal hem binnenkort ook eens schrijven en nou Jetje ook gefeliciteerd hoor! Met je verjaardag, je zult nu ook wel gauw naar school gaan niet?
En een hoop dat we hier kopen moeten ik kom gewoon te kort aan mijn traktement maar bij Jan kun je ook poffen dan houden ze gewoon elke week wat af maar dat kwam zo, ik zit op het ogenblik amper zonder uniformen omdat we toch die nieuwe uniform gekregen hebben en nou had ik maatkleding anders hebben ze die uniformen klaarliggen in de magazijnen maar daar was geen maat voor mij bij. Dus ik kreeg maatwerk maar omdat ik naar school ging zeiden ze dat duurt te lang voordat ze klaar zijn, dat krijg je in Magelang wel. Nou ik vond dat best maar nou kom ik hier en hier is de verplichte uitrusting 6 uniformen nou ik had er 3 dus ik kreeg er 3 op schuld dat komt me opeen kleine f. 20,--. Maar een paar weken dan ben ik er weer van af. Verder moesten we weer een nieuw fietsplaatje kopen dat is hier in Indië ook een strop iedere stad heeft hier zijn eigen fietsenplaatjes. Dus met één van Semarang mag je niet in Magelang rijden dus moesten we een nieuwe kopen daar werd gewoon dienst van gemaakt.
De Sergeant van de Week liet die lui met een fiets aantreden en er was een vent van de gemeente gekomen en die maakte ze aan de fiets vast (want zitten hier vast aan de fiets anders jatten de inlanders het er toch af) maar omdat het dienst was kregen wij ze voor een gulden (anders was het f. 2,--) maar voorlopig moet je maar betalen, trouwens over geldzaken pieker je hier nooit dat komt altijd terecht ze houden gewoon wat in van je traktement en het komt vanzelf terecht en of jij iets meer of minder krijgt het gaat toch op.
Nou ik weet niets meer te liegen dus neem ik afscheid tot de volgende brief.
Jaap
P.S. Ik zou jullie een kaart sturen met mijn nieuwe adres dat heb ik niet gedaan omdat ik geen kaart kon krijgen maar ik zal het hier neerzetten.
J. Teunissen
91691
Kaderschool Magelang
Java
Magelang, 19 November 1938
Lieve Ouders, broers en zustersHiermede bericht ik jullie dat ik nog goed gezond ben en het bevalt me hier nog best. Maar je moet hier wel veel leren want het is nu Zaterdag en ik ben de hele week nog niet de deur uit geweest want ’s-avonds hebben we elke avond van 7 – 9 verplichte studie maar het is allemaal reglementen en dat verveelt nog wel eens maar we hebben er zoveel dan begin je maar gauw aan een ander en het is wel mooi want als fuselier loop je altijd maar mee en je weet niets maar nu krijg je overal wat inzicht van en dan weet je de bedoeling zo’n beetje maar je wordt hier wel streng beoordeelt wat of je doet en hoe of je het doet want je moet hier ook met de klas exerceren en dat valt niet mee want je hebt maar zo geen commandostem. Dat kan je direct horen nog zo onwennig en dan geven ze soms een verkeerd commando dan loopt de hele zaak verkeerd en dan moet je wel eens lachen maar als ze dat zien dan tik je hem want dan zetten ze jou er zelf voor en als je het dan verkeerd doet dan krijg je een dikke 3 of 2 op je beoordeling.
Die Sergeanten die zo van ’t school afkomen gaan haast allemaal naar de buitengewesten, naar al die posten die ze daar alzo hebben en dat zijn er een behoorlijk beetje want als je rekent dat Sumatra 10 X zo groot als Nederland is en Borneo 20 X en dan Celebes en die kleine eilandjes allemaal nog en zoals Timor is één van de kleinste eilandjes en dat is al net zo groot als Nederland dan kun je wel nagaan wat of daar allemaal moet zitten.
Het leger op Java dient uitsluitend voor buitenlandse vijand want zoals pantserauto’s en tanks en gasmaskers en handgranaten die kennen ze in de buitengewesten niet daar doen ze meer politiediensten en in de eerste plaats zorgen dat het volk zich rustig houdt en dat kun je wel met je karabijntje af. Maar om te zorgen dat die lui zich nou rustig houden moet het leger zich af en toe eens laten zien aan die bevolking die daar diep in de oerwouden zit en daarvoor gaan ze overal van die posten neerzetten en van daar uit gaan ze patrouilleren en nou moet elke patrouille onder commando staan van een Europeaan en dat is als regel een Sergeant maar momenteel met die legeruitbreiding hebben ze al die Sergeanten nodig voor het leger op Java en zodoende bestaat er een mooie kans dat we over 2 jaar Sergeant kunnen zijn.
Nou ik vind dat ik al weer een behoorlijke brief in elkaar gezet heb. We hebben van de week 2 Zondagen extra omdat het een Woensdag en Donderdag Inlands Nieuwjaar is. Maar ze hebben er meteen bij gezegd dat we een Vrijdag schriftelijk werk hebben over alles wat in deze maand behandeld is en wat we geleerd hebben dus met andere woorden : "Zet je maar schrap"
Daaaaaaaaaag Salam.
Magelang, 3 December 1938
Lieve Ouders, broers en zusters,Ik heb jullie brief in de beste gezondheid ontvangen en zoals ik gelezen heb, heeft moeder weer zo’n last van reumatiek nou dat zal dan wel niet meevallen in de huishouding want dan kan ze niets doen. We zullen maar hopen dat het weer gauw beter is. De Tehuismoeder heeft ook wel eens zoiets gehad, vertelde ze van de week, en toen is ze naar zo’n oude inlandse vrouw toegegaan die van die zalfjes maakt en die heeft ze er op laten smeren, en ze heeft er nooit geen last meer van gehad.
Wanneer gaat Ali trouwen? Al gauw of is er nog geen datum vastgesteld en heeft ze haar huishouden ook al klaar of niet?
Het gaat hier ook nog goed, je moet hier wel een hoop leren maar ik kan nog behoorlijk meekomen. Je hebt wel jongens die gaan gewoon tot ‘s-nachts 1 uur zitten leren nou dat noem ik geen gewoon leren en dat zal ik nooit gaan doen want je wordt hier expres niet op wacht gezet, want als je van wacht afkomt en je moet dan nog een paar uur bij de theorie zitten, nou dan geloof ik wel dat je zit te slapen. Maar nou gaan ze toch nog halve nachten op zitten, en dat is niet de bedoeling en het is ook helemaal niet nodig want op dit ogenblik nu ik zit te schrijven hebben we verplichte studie dat is elke avond van 7 tot 9 maar ik had vanavond geen zin en het is morgen toch Zaterdag dan hebben we schoonmaken van de kwartieren en daar hoef je niets voor te leren toen dacht ik nou kan ik fijn een brief schrijven, nou komen ze wel af en toe controleren maar dan doe je net of je een reglement aan het overschrijven ben want het is wel goed als je eerst 2½ jaar soldaat ben geweest want dan leer je al de knepen van het vak kennen en ze zijn hier niet zuinig met het uitdelen van straf maar je hebt ook jongens die er om vragen, van de week nog, een dinsdag toen stonden er een 25 jongens op het middagappel zonder boordje in hun kraag en dat moet er in zitten (staat voorgeschreven) en toen zegt de Majoor, “wie morgenavond zonder boordje op het appel staat komt voor mij op ’t rapport” nou de volgende dag stonden er droog een 15 man zonder boordje en ze hebben allemaal een dauw gekregen en dat noem ik om een dauw vragen, ze weten dat het moet dan krijgen ze nog een waarschuwing en ze doen het nog niet. Trouwens ik voor mij doe precies wat ze voorschrijven en wat ze zeggen ook al denk je wel eens bij je eigen waarvoor is dat nou nodig maar dan doe je maar net of je gek ben en je zegt maar ja en amen en het klopt.
De dienst is hier wel fijn want je krijgt weer een hoop nieuws, je kan nou zelf ook eens commanderen en die lui in de houding laten staan en ook in het terrein, vroeger liep je veelal dat je niet eens wist waarvoor of je liep maar nu moet je wel degelijk weten waar en waarvoor je loopt en dan loop je flink breed met die kaart in je hand maar dat is mooi je weet altijd precies waar of je loopt, hoeveel kilometer je nog lopen moet en of je nog hindernissen krijgt zoals kali’s of ravijnen want het is rot als je in vreemd terrein zit en je weet niet waar of je bent.
We hebben een goede Luitenant getroffen want je kan ze ook wel eens hebben die niets anders doen dan een beetje schelden maar dit is een vent met opvoeding en dat probeert hij ons ook zoveel mogelijk bij te brengen en dan nog de Sergeant ook een goeie al een oude knaap. Die heeft ook al de nodige jaren buiten gezeten maar die moet je juist hebben die weten precies hoe of ze je aan moeten pakken en knoerkalm is die vent want je moet af en toe zijn geduld bewonderen als hij soms één of ander uitlegt en sommige jongens begrijpen het niet.
Het is daar in Duitsland ook een rotzooitje met die Joden, die Hitler is niet bang hij gooit ze er gewoon uit en dan neemt hij al dat geld in beslag en nog een miljard mark boete, ga maar door. Ik ben kameraad met een jongen die komt uit Duitsland van Aken en die is voor Hitler daar mag je niets van zeggen, en dan ga ik er net tegen in dan kunnen we soms wel een hele avond over politiek zitten te praten en als we dan naar bed gaan dan zijn we nog even ver maar die werkeloosheid heeft Hitler er mooi uitgekregen want toen die jongen naar Indië ging ( hij is van mijn transport) waren er 2 broers van hem werkeloos en hij ook maar nu zijn, zijn broers al weer aan het werk en als hij bv. uit dienst zou gaan dan kon hij zo daar aan ’t werk gaan
Je ziet hier verschillende oude bekenden, ook nog één uit Ede. Peters heet hij, die is ongeveer een jaar voor mij weggegaan hij is al getrouwd ook. Toen wij in ’t land kwamen toen lagen we de eerste dag op ’t Subsistentenkader in Batavia om aan te presenteren en toen kwam hij daar ook, nou toen had je hem daar moeten horen ”Mijn klauw er af als ik bij teken, dat klere leger en daar deugde niets van”, maar je moet hem nou horen, volgens hem kun je nou niets beters doen dan maar tekenen voor het Indische Leger, de meeste jongens veranderen als ze naar Kaderschool gaan, dan is dat Leger in één keer hartstikke goed.
Maar het is zo zachtjes aan 9 uur geworden en de verplichte studie zit er op dus ik schei er ook mee uit. Ik hoop dat Sinterklaas goed gereden heeft bij jullie. Hier kan die niet komen want hij kan niet langs Spanje want dan pikken ze hem in de kuif. Daar kunnen ze hem veel te goed gebruiken.
Nou ik wens jullie het beste
De groeten van
Jaap
Magelang, 18 december 1938
Lieve Ouders, broers en zustersIk heb jullie brief in de beste gezondheid ontvangen en bij jullie is alles ook nog O.K. Dat vind ik fijn als jullie allemaal wat in een brief schrijven, want de één weet dit te vertellen en de ander weer dat. En zo krijg ik een algemeen overzicht, zouden ze hier op school zeggen. Ik maak het hier nog goed en kan goed meekomen wat het leren betreft, sommige jongens hebben daar moeite mee en dat is niet plezierig als je je eigen al suf zit te leren en dan krijg je nog slechte cijfers. Maar je hebt ook jongens die kunnen niets begrijpen, van de week nog toen hadden we theorie over de gevechtstrein en toen zegt de Sergeant tegen een vent “Nou Jansen, als ik 3 paarden voor een wagen span hoeveel paarden staan er dan voor die wagen”.Nou die vent aan ’t piekeren maar dat kan hij niet uitrekenen. Een andere keer hadden we kaartlopen en nou zijn die kaarten op schaal gemaakt en nou wilde de Sergeant ons dat duidelijk maken toen zegt hij “Pietersen, 1 cm. op de kaart is 50.000 cm. in het terrein, als je nou 50.000 cm. in het terrein gelopen hebt, hoeveel heb je dan op de kaart afgelegd.” Nou dat raadsel kon Pieterse niet oplossen, dat was werk voor die lui van de H.B.S. Dus je kan wel begrijpen als je instructeur bent over een klas wat een geduld je moet hebben om dat alles haarfijn uit te leggen zodat iedere jongen het begrijpt, en als je dan een beetje vlug van begrip bent dan heb je nergens moeite mee. We hadden gisternacht nog een nachtoefening, er werd verondersteld dat er opstandelingen in een kampong zaten en nou moesten wij die kampong omsingelen en die lui gevangen nemen en nou krijgt iedere commandant zijn eigen taak en nou stonden we gistermorgen om 2 uur aangetreden en toen maakten ze mij commandant van de noordelijke afsluitingslinie, nou ze gaven me op welke kampong of het was en om 5 uur moet de afsluiting klaar zijn want dan begint de doorzoeking. Nou marcheer maar af met je brigade en ik af met m’n zije sokken en het is goed voor elkaar gekomen het is niet zo moeilijk maar het is alleen hartstikke donker, je kan zo ligt een verkeerd pad inslaan maar het is wel fijn, je krijgt ook eens wat te doen.
Ik heb van de week een nieuw polshorloge gekocht één van f. 4,25 dus een hele goedkope maar hij loopt goed en dat is het voornaamste en je moet hier wel zo iets hebben want het gaat hier allemaal precies op tijd. Nog een week dan is het Kerstmis. We waren dan van plan om naar Semarang te gaan als we tenminste geen dienst hebben.
Nou ik weet niets meer dus ik zal jullie maar een Vrolijk Kerstfeest toewensen en een Gelukkig Nieuwjaar en wens ze allemaal een Gelukkig Nieuwjaar toe van mij, de groeten van
Jaap
Magelang, 30 december 1938
Lieve Ouders, broers en zustersZiezo het jaar 1938 zit er ook alweer op, en het gaat er maar om dat de jaren er zo gauw mogelijk op zitten en dat gaat tot nog toe best en vooral nu vliegt de tijd om. Het gaat hier allemaal gewoon door, je merkt er niets van hier. Bij jullie vriest het nou dat het kraakt, zoals ik in de krant gelezen heb, dat zal niet meevallen als je langs de weg ligt hè Derk? Het is hier nog altijd lekker warm al gaat dat ook wel eens vervelen.
We hebben een plezierige Kerstmis gehad in Semarang, we zijn er een paar dagen echt uit geweest, het begon al Zaterdagmiddag de dienst zit er net op en wij de kazerne uit en in een taxi naar Semarang (maar 75 km) dat sloeg al een mooi gat in onze geldvoorraad ( f1,25 per man) en we waren met ons drieën, dat is nog niet veel hè? Je kan ook wel met de bus of met de trein gaan maar als je met de bus gaat dan zit je tussen de inlanders en opgepropt als haring in een ton en geen kwartiertje maar een paar uur ten tweede hebben die inlanders altijd een luchtje bij hun daar kunnen wij Europeanen nou niet direct aan wennen en ten derde zitten er ook inlandse vrouwtjes in en als je nou van die marktvrouwen heb die mogen verrekt graag pruimen en geen kleintje maar liefst zo’n grote dat ze hem niet eens in de mond kunnen hebben dus hangt de helft er nog buiten, dan doen ze er nog een of ander rommel door zodat ze hele rode tanden krijgen en daar komt dan zo’n lekkere reuk vandaan, je moet gewoon je gasmasker meenemen. Dus daar gaan we niet mee reizen, nou komt de trein, nog hopelozer, toen we naar Magelang gingen moesten we met de trein en toen zijn we ‘s-morgens om 7 uur op de trein gestapt en ‘s-middags om 1 uur waren we er, dat komt er is een stuk tandradbaan bij want Magelang ligt 300m hoger dan Semarang maar de hoogste punt tussen Magelang en Semarang is 700 m. en dan gaat de trein amper stapvoets omhoog, voor de eerste keer is dat wel mooi om door de bergen heuvels te rijden (ik heb er maar heuvels van gemaakt want bergen zijn het nog niet) maar voor de tweede keer voel je er niets meer voor, dus wij “elite” namen een taxi en toen was het een fijn ritje, nou we hebben in het Militair Tehuis geslapen en gegeten, dat was weer eens een echt bed en Hollands eten en dat lusten we, verder hebben we onze ouwe compie weer eens opgezocht maar je voelt je er niet meer thuis alleen de oude jongens weer eens te zien dat was wel weer fijn en die nieuwe Kapitein v/d Berge is behoorlijk model. Er wordt daar wordt nou dienst geklopt. Bij Kapitein v/d Meulen klopte het altijd wel, er was ook net voor de Kerstmis een Glen-Martin neergestort weet je wel dat zijn die buitengewone beste vliegtuigen van “Jan” het is alleen maar jammer dat ze om de havenklap naar beneden vallen, anders zijn ze wel goed. We kregen ook nog een kerstcadeautje bestaande uit 6 zakdoeken en een mooi boek en natuurlijk flink zitten smullen aan het Kerstdiner.
Nou ’s-maandagsmiddags zijn we maar weer afgedreven natuurlijk met een taxi, we konden het nog net betalen en de volgende dag ging het leven weer zijn gewone gang. Nou zeggen ze weleens als je er eens een paar dagen tussen uit ben geweest dan begin je weer met frisse moed, maar het is bij mij juist andersom, want dinsdags voelde ik er niets voor, trouwens allemaal niet, dan moet je gaan exerceren met de klas, nou dat lijkt wel niets en de Luitenant maar schelden “Voelen jullie er niks voor dan zal ik jullie wel even bijwerken”, nou we gingen met de looppas midden door de stad heen, en het volk maar kijken die dachten minstens dat er brand was, maar dat klopt altijd want het kader is op zo’n dag ook niet in stemming om zoveel dienst te verkopen en we hebben een goeie Luitenant die kan veel hebben.
Het is nu Vrijdagavond en we hebben op het ogenblik verplichte studie (van 7 tot 9) maar ik heb op het ogenblik geen zin in leren omdat ik toch te suf ben, de andere zitten allemaal een beetje te spelen dat komt zo, we zijn vannacht om half een al opgestaan want het was alarm. Dat alarm is hoofdzakelijk voor inlandse opstanden (dat wordt dan verondersteld) en nou ben ik ingedeeld bij een wekpatrouille, dat wil zeggen wij moeten alle gehuwden uit hun bed trommelen, daar kun je grappen bij beleven, dat is een heibel en een kabaal en dan moet je soms nog een eind de kampong in want de gehuwden van de Kaderschool mogen vrij hun huis opzoeken op een Bataljon krijgen ze een gouvernementswoning 8ste klasse. Dat zijn allemaal blokwoningen en als je de voordeur openzet en de achterdeur ook en je neemt dan een goede sprong dan ben je er dwars doorheen. Als we soms op oefening zijn en we hebben een veldzak gepakt met oorlogsbepakking dan is hij behoorlijk vol, maar dan noemen we dat “Met een 8ste klas woning op je nek lopen”, maar we waren die lui aan het wekken nietwaar, je gaat eerst gewoon aankloppen maar sommige slapen nog al vast dus komt de kolf van je geweer er bij te pas en dan moet je die lui horen, dat is lang niet mooi meer, en dan heb je het geval nog wel eens dat er verschillende families in 1 huis wonen dan komt de hele keet naar buiten stuiven en jij blijft hartstikke droog nietwaar. Dan hebben we het ook wel eens gehad dan stonden we een kwartier op de deur te rammen dan hadden we de hele keet al amper in elkaar geslagen dan kwam er zo’n bruin hoofd naar buiten steken: “Toewan Jansen, soedah piagi toewan”, “Mijnheer Jansen, is al weg meneer”, dan durven die vrouwen niet naar buiten te komen maar ja, wij blijven doorgaan tot er iemand komt. Dan moeten ze noodgedwongen wel een keer voor den dag komen. Nou dat gaat dan zo door totdat je een man of 10 bij elkaar heb en dan ga je naar de tangsi dan begint de oefening pas, er kwam vannacht nog artillerie bij te pas ook midden in de stad, nou toen het dag werd hadden we de vijand overwonnen toen konden we naar huis gaan en toen zouden we inrukken daar komt de Luitenant even zeggen “Morgen inspectie over alles wat je hebt”. Nou toen kwam van slapen ook niets meer want ga dan maar gerust poetsen en knopen aannaaien en je wapening uit elkaar gooien enz. enz. want anders klopt het niet morgen en dat hebben we nu vandaag netjes in orde gebracht maar de verplichte studie ging ook gewoon door dus je kunt wel begrijpen dat als je nou stil komt te zitten dat je dan niet direct zo helder ben en helemaal geen zin hebt in leren, nou dacht ik ze hebben mij niet tuk, ik ga fijn een brief schrijven en dat gaat me op het ogenblik nog al aardig af.
Nou dan gaan we morgen maar oudejaarsavond vieren. Het zal wel niet zo nat toegaan want ik moet mijn horloge nog betalen maar dat geeft niet “alles sal reg kom” en we brengen hem als regel door in het Tehuis dus dan gaat het allemaal in ’t nette anders zouden jullie soms denken dat we in één of ander kroegje zouden gaan zitten, maar die heb je hier niet dus daar hoef je niet bang voor te zijn.
Als ik een brief zit te schrijven zit ik toch met mijn gedachten bij jullie dus ik wens jullie nogmaals een Zalig uiteinde en een Gelukkig Nieuwjaar toe vanuit het leslokaal van de Kaderschool.
Nou schei ik er toch mee uit het is trouwens 9 uur ook en dan gaan we naar bed en maar knorren. Is bij Opoe ook nog alles kits, doe ze de groeten maar van mij, en jullie de beste wensen van Jaap.Een nieuwe J van me, mooi hè?
Magelang, 15 Januari 1939
Lieve Ouders, broers en zusters,Ik heb jullie brief in de beste gezondheid ontvangen en het is bij jullie nog een beetje koud hè? Het regent hier ook elke dag bakstenen en een hoop zieken hier allemaal griep, dat komt door dat vuile weer ik ben zelf ook een dag beroerd geweest maar verder niet dus dat viel al weer mee.
Als jullie deze brief krijgen dan is Ali al getrouwd want ik heb de kaart ontvangen ( nog al wiedes want die zat in de brief, dus als ik de brief ontvangen heb dan heb ik vanzelf de kaart ook gekregen) nou maak er maar een goeie bruiloft van hoor.
Ze hebben nou in Den Haag ook al op de Duitse ambassade geschoten het is een hopeloze boel daar in Europa.
Jullie hebben een goed Nieuwjaar gehad niet? Nou ik ook want ik sliep om half elf al oudejaarsavond. We waren eerst wat de stad in geweest nou daar was niets te doen, toen naar de bioscoop maar die was om 9 u ook al afgelopen, toen zijn we maar wat gaan eten in het Militair Tehuis en ze hadden daar lekkere oliebollen maar daar kregen we er maar een paar van. Ik snap het niet, verleden jaar op Semarang daar kwamen ze met van die grote schalen aandragen en eet maar jongens en toen vertelde die beheerder nog dat er was geld genoeg voor binnen gekomen en hier kregen we er maar een paar. Ik durf gerust te zeggen dat ze de helft er van achterover gedrukt hebben, affijn dat moeten ze zelf weten.
Hebben jullie voor die laatste brief nog port moeten bij betalen want hij was zwaarder als 10 gram en ik had die kaarten weggestuurd en had er 12½ c. postzegel er op gedaan maar toen wilden zij mij wijs maken dat er een zegel op moest van 20 c. Maar ik had ze al op de bus gegooid dus ik dacht maar stiekem afwachten en ik hoor niets dus het zal wel in orde zijn.
Willen jullie Ali vragen dat als ze in haar nestje woont of ze mij ook een keer wil schrijven dan weet ik meteen haar adres en doe ze allebei de groeten van mij.
Nou ik weet niets meer dus de groeten van
Jaap
Magelang, 29 Januari 1939
Lieve Ouders, broers en zusters,Ik heb jullie brief in de beste gezondheid ontvangen en het gaat met jullie nog goed zoals jullie schrijven en hebben jullie een behoorlijke bruiloft gehad of niet en woont Ali nu al in haar huis of is ze nog thuis nee toch? Willen jullie eens aan Ali en Teus vragen of ze mij ook eens schrijven dan weet ik meteen hun adres ook.
Ze zijn hier in Indië massa arrestaties aan het verrichten in verband met de reden misdrijven onder de homo-sexuelen. Er zijn er hier verscheidene en hooggeplaatste personen bv. de Resident van Batavia, hier op Kaderschool zijn 3 Sergeanten gearresteerd. Het begon in Batavia, sloeg over naar Bandoeng, Djogja , Solo nou en wij in de krant lezen en we zeiden al onder elkaar morgen komen ze in Magelang en ja hoor de andere dag stond er in de krant 3 Sergeanten gearresteerd van de Kaderschool een hopeloze beweging.
Ik heb ook een brief gehad van Tante Willie en Oome Jan van Opoe en Teus Vlag schreef me dat hij naar West-Indië wil dan krijgt hij toch een keer zijn zin. Maar als ik zo’n baantje had als hij dan deed ik het toch niet want het spreekwoord zegt: “Oost West thuis best” en dat is ook zo nou wil ik daarmee niet zeggen dat het me hier niet bevalt want ik voel me hier al ten dele thuis natuurlijk nooit helemaal maar je gaat er aan wennen en je hebt hier je brood en er valt wat te bereiken dus dat is de hoofdzaak en waar je je brood hebt daar is je vaderland.
Nou het beste en de groeten van
Jaap
Magelang, 11 Februari 1939
Lieve Ouders, broers en zustersIk heb jullie brief in de beste gezondheid ontvangen en bij jullie gaat het ook nog goed en Vader zijn handen zijn ook al bijna weer beter maar dat zal wel een raar gezicht zijn als je een puntje van je pink kwijt bent, dan heb je er wel behoorlijk mee in de kou gezeten en de bruiloft is ook al weer achter de rug en Moeder hoe voel je, je nou met getrouwde kinderen en als we nou nog een paar jaar verder zijn dan wordt je ook nog Grootmoeder. Wat vliegt die tijd! En het spreekwoord zegt: “Als er één schaap over de brug is, dan volgen er meer.” Zou dat nou ook het geval zijn of niet? Voor mij hoef je nog geen bang te zijn, hier op de Kaderschool heb je helemaal geen tijd om aan die dingen te denken, we hadden in het begin van de cursus een jongen die wilde gaan trouwen, maar hij kreeg geen eens toestemming om op compies rapport te gaan, laat staan om te trouwen, daar geven ze hier geen toestemming voor, als je om 24 uur permissie komt dan kijken ze je al scheef aan feestdagen uitgezonderd, daarom hebben ze aan ons soort jongens hele gemakkelijke want waar zouden wij heen willen maar die Indische jongens die hebben overal familie en kennissen wonen en daar is het soms wel wat lastig voor en dan nog Zondags leer je toch niet als je er de hele week in zit dan ben je blij als je die hele zwiepzooi een dag aan de kant kan gooien. De heren Officieren denken zeker dat je altijd maar door kunt gaan met in die reglementen te snuffelen maar dan hebben ze het toch mis.
We hebben van de week de Luitenant toch een keer kwaad gehad dat kwam zo: we hadden een nachtoefening, het besluipen van vijandelijke stellingen bij nacht, en nou hadden ze die stellingen gemaakt boven op de Tidarberg, dat ding is ongeveer 120 m. hoog maar hij loopt zacht glooiend af dus hij is een eind lang en nou moesten wij vanaf de voet naar boven kruipen en regenen en donker daar maar je kunt wel rekenen dat de Luitenant en de Sergeanten niet mee kropen maar die bleven beneden staan, nou waren wij een eindje op weg toen zeiden we: “Ze kunnen het ons doen maar wij gaan lopen, de Luitenant ziet ons nou toch niet meer”, en wij lopen, nog een poos gerust onderweg anders waren we er te vroeg en het laatste eindje weer gekropen nou ze bliezen verzamelen en wij gingen naar het verzamelpunt en we gingen naar huis en bij het inrukken zei de Luitenant niets anders als:”Als jullie denken mij in de maling te nemen dan moet je vroeger opstaan”. Nou toen wisten wij wel hoe laat het was en ja hoor de volgende morgen, we hadden nog net een paar uur kunnen slapen, want we hadden eerst de vuile rommel schoon moeten maken, moesten we aantreden met volle bepakking en zegt de Luit: “We gaan een klein marsoefeningetje maken want jullie hebben het vannacht al zo zwaar gehad,” en wij de poort uit, nou die gek heeft ons laten lopen dat is lang niet mooi meer ik heb er nou nog stijve schenen van, maar er uit lopen doet hij ons toch niet, want toen we terug kwamen in de stad toen nam hij zelf een taxi en wij begonnen te zingen en toen we in de tangsi aankwamen toen zegt hij: “Als we nou weer eens een oefening hebben dan wordt er gekropen, zo niet dan gaan we nog een eindje verder”. Ze houden hier verrekt veel van kruipen en sluipen en als je uitrukkende dienst gehad hebt en je komt flink onder de modder thuis, dan ben je de man daarom trek ik altijd maar een oud uniform aan en dan maar door de grootste blubber heen en dan moet je af en toe de Onderofficieren zien thuiskomen die in opleiding zijn voor Sergeant-majoor nou die worden helemaal door de chocolade heen getrokken en pasgeleden waren ze het schoollokaal van hen aan het schoonmaken nou de één loopt met een bezem in de handen en de ander weer met een dweil weer een ander met een emmer en ze voeren allemaal geen bliksem uit en als ze klaar zijn dan is het nog vuiler als toen ze begonnen en dan moet je ze horen vloeken ”Ja” zeggen ze “we zitten in opleiding voor Sergeant-majoor, heb je het in de gaten”. Ik zal niet zeggen dat de soldaten vetjes zijn maar ze hebben toch allemaal een hekel aan schoonmaken en dat is bij ons zo en bij hun ook. Weet je wat ik het mooiste vak vind hier: Terreinleer, een beetje met de kaart lopen en kompas en de hoogte der bergen berekenen en de ravijnen en een weg in kaart brengen en als we in de verdediging zijn een schets maken van je opstelling en de punten die je onder vuur kunt nemen nou in dat vak ben ik vuil in. De Luitenant wou me pas tuk nemen, we waren op oefening en hij was op de fiets nou zegt hij tegen mij: “Pak mijn fiets en ga daar naar toe” en toen wees hij me een plaats aan op de kaart maar nou ben ik net goed en wel op weg en daar splitst de weg zich in drieën, nou ik een beetje op mijn kaart en mijn kompas neuzen en zo’n beetje de richting uitgezocht en ik had de goeie weg en toen ik op dat punt aankwam zat hij er ook al, natuurlijk gauw een auto genomen en eens kijken waar of ik uit zou komen, want dat heeft hij wel vaker om zo stiekumweg even te proberen en hij kent de weg wel daarom als hij je weg stuurt met zijn fiets dan is het uitkijken want dan mankeert er wat aan die weg. Het is al een paar keer voorgevallen dat de jongens hopeloos verkeerd waren.
Nou ik schei er mee uit en doe de groeten aan allemaal.
Het Beste
Jaap
Magelang, 26 Februari 1939
Lieve Ouders, broers en zustersHet is op het ogenblik Zondagmorgen en het staat te regenen dat het giet nou kunnen we toch niet uitgaan dus dacht ik bij mezelf nou kan ik fijn een brief schrijven, het gebeurt anders niet vaak dat het hier ‘s-morgens regent, dat kan alleen Zondagsmorgens gebeuren.
We zijn gisteravond geconsigneerd geweest, je hebt hier in Indië in elk garnizoen een sectie die om beurten thuis moet blijven, dat is voor het geval als de inlanders soms een beetje gek willen gaan doen, dan hebben ze meteen een sectie klaar die uit kan rukken, maar er gebeurt nooit wat. Ze waren er nou in Solo wel bang voor, dat komt zo: De Soesoehoenan van Solo is dood en nou komt er geen opvolger omdat hij geen één wettige zoon had, onwettige genoeg maar daar houden ze geen rekening mee. En nou wilde het volk een opvolger hebben, want die beschouwen de Soesoehoenan als een soort god en nou waren er met de begrafenis duizenden en nog eens duizenden mensen naar Solo gegaan en het Gouvernement die begon hem een beetje te knijpen, nou hebben ze het zo gedaan, die Soesoehoenan was Luitenant-generaal van het K.N.I.L. en als die begraven wordt krijgt hij een Regiment als gewapend geleide en dat hebben ze nou ook gedaan maar die troepen meteen een paar dagen daar gehouden en overal wachten geplaatst door de stad heen met de karabijnmitrailleurs in stelling maar er was niets te doen, alles is even vlot verlopen, maar dat is mee en begrafenis geweest ik had hem best eens willen zien wat dan zie je wat rijkdommen te voorschijn komen en je moet dat paleis (kraton) van hem zien, ik ben er een keer door geweest d.w.z. we mochten nergens naar binnen alleen maar de gebouwen bezichtigen maar dan kun je wel ongeveer raden wat er binnenin moet zitten, dat hebben ze allemaal van de bevolking, ze schrijven wel eens over de Vorstenlanden als één van de welvarendste streken van Indië, maar geloof daar maar niks van, want we hebben in 1937 daar een meerdaagse oefening gehad en de bevolking is daar zo arm als de luizen ze werken daar allemaal op één van de fabrieken van de Soesoehoenan, die heeft daar verscheidene suiker en tabaksplantages nee dat is een heel verschil met de streek om Semarang daar kun je tenminste nog eens iets krijgen en Solo is ook het broeinest van communisme in Indië, brutaal zijn die lui daar. Onze Sergeant heeft op het eiland Soemba gezeten en daar heb je ook nog zo’n zelfbestuurder en die lui zijn daar zo bang voor die vent dat de Sergeant was een keer op patrouille geweest en ze hadden de hele dag gelopen en toen kwamen ze ’s-avonds in een kampong aan en daar woonde een vent die had een mooie klappertuin en toen vroegen ze om klappers want die zijn lekker en vooral de melk die er in zit maar hij durfde ze niet te geven, die waren van de Sultan en ze kregen ze niet en het is ons ten strengste verboden om te nemen, want hadden ze dat bv. gedaan en die vent was zich gaan beklagen bij zijn vorst en die vorst maakt er werk van nou dan kun je wel rekenen dat als je Sergeant bent dat je dan fuselier wordt. Natuurlijk niet als er verzet heerst dan neem je het, maar je moet het toch nog betalen. Het Nederlands Gezag is zo zacht als de pest ze zeggen wel eens: “Ze hebben Indië gewonnen met de vierkante lummel ( dat is een vierkante jeneverfles) en ze verliezen het weer met het limonadeflesje. En dat is zo.
We hebben de Generaal op bezoek gehad, de inspecteur der Infanterie, die vent maakt ook de promoties van kracht, maar een goeie baas, de Sergeant moest mij hebben we stonden ‘s-morgens aangetreden toen vroeg de Sergeant aan mij: “waar ben je het beste in Teunissen?” “Nou”, zeg ik “ik ben overal even slecht in”, “Nou” , zegt hij, “we zullen wel zien“ en ja hoor toen de Generaal kwam moest ik uittreden en even het aan de schouder hangen van het geweer uitleggen en onderwijzen nou dat is gemakkelijk maar toen ik klaar was toen zegt die Generaal: “en nou in ’t Maleis.” Nou daar stond ik maar ik begon meteen een stuk af te ratelen zodat die Generaal me niet meer kon volgen “Dat is goed, zeer goed” zegt hij, nou ik al lang lekker, later zei de Sergeant tegen de klas “Zien jullie wel als je maar meteen begint en een eind weg staat te lullen dan klopt het. Fouten wordt niet naar gekeken, als je het al kan dan hoef je niet naar de Kaderschool te komen, maar blijf nooit staan kijken.Dat heb ik al lang ondervonden als je maar een eind weg kan kwijlen dan ben je de man, ik lig hartstikke goed bij de Sergeant en de Luitenant en daar moet je het in ’t leger van hebben want je mag een pientere vent wezen en je ligt scheef bij de Luitenant of bij de Sergeant dan kom je er niet.
Sommige jongens proberen het ten koste van de kameraden maar dat heeft het kader ook zo door, het beste is om steeds te zorgen dat je je bullen in orde hebt en je je lessen kent dan kom je vanzelf goed te liggen bv. de compagniescommandant komt inspectie houden, vindt een vuile krib of een vuil geweer dan is het eerste wat je hoort: “wie is jouw brigadecommandant, roep hem even”, en dan hoor je wel Sergeant of Brigadier kun jij daar niet voor zorgen, daar ben jij verantwoordelijk voor, geen wonder dat je dan een pest aan die vent krijgt en dat beseffen de meeste jongens zelf niet.
Nou ik schei er mee uit het is ondertussen droog geworden dan kan ik de brief meteen nog even in de bus gooien.
De groeten van Jaap Daaaaaaag.
P.S. Ik zal mevrouw de Cruiff weleens een keer schrijven. De politieke barometer staat nou ook weer beneden het nulpunt. Wat een rotzootje hè! Het kan nog wel eens knokken worden geblazen Ik heb de foto van Ali en Teus ontvangen, ze staan er mooi op.
Magelang, 12 Maart 1939
Lieve Ouders, broers en zustersIk heb jullie brief in de beste gezondheid ontvangen en zo ik gelezen heb gaat het bij jullie ook nog tamelijk goed, dat zal wel heel wat werk opleveren die nieuwe kazernes en zoals Derk vertelde van die o.o. kamers die zijn hier bij ons niet zo mooi, maar de meesten die maken hem zelf wel mooi, dat kunnen ze ook doen met dat traktement wat ze krijgen er zijn er verleden week nog een hoop effectief geworden, dat wil zeggen als die lui van school af komen dan zijn ze Sergeant-titulair en dan hebben ze nog een gewoon traktementje van een Brigadier maar als ze dan een maand of 6 bij de troep hebben gelopen dan halen ze hun geschiktheid en dan worden ze vast aangesteld en dan krijgen ze ook het traktement wat een Sergeant heeft. We hadden er hier op Kaderschool 6 die aangesteld werden 3 ervan kregen f. 215,-- in de maand en de andere 3 f. 200,-- in de maand. Die eerste hadden al een jaar of 10 dienst, maar het zijn toch nog jonge kerels tussen de 25 en 30 jaar en dan een traktementje van f. 200,-- in de maand dat lijkt me wel wat. Dat hebben we nu ook in de hand om dat te bereiken dus je kunt wel nagaan dat ik alles op alles zet om het te worden dan moet je wel eens een hoop langs je koude kleren af laten gaan, maar dat moet je overal, als je fuselier bent dan neem je niets maar ga hier maar eens met je instructeurs staan bekvechten dan tik je hem zwaar zo ook als je op Kaderschool komt dan wordt je automatisch lid van een voetbalclub. Daar is onze Directeur voorzitter van. Nou kan me dat niets schelen want het is maar 5 cent in de week maar zou je nou bv. naar de Directeur gaan en zeggen dat je geen lid wil zijn van de voetbalclub dan kun je ook meteen wel afvloeiing vragen want dan kun je ook wel zeggen ik wordt geen Brigadier. Zo zijn er meer van die dingen.
We hebben momenteel veel uitrukkende dienst, de eerste 3 maanden waren hoofdzakelijk theoretisch en nu komt het praktische gedeelte maar dat kost je wat kleren. Ik heb op het ogenblik nog maar 4 uniformen en als je een beetje voor de dag wil komen moet je er minstens 7 hebben. Nou moet ik zelf aan het kopen want het kledinggeld wat we krijgen is lang niet genoeg. Magelang is wel mooi maar het is jammer dat het zo veel regent hier.
Maar als ‘s-morgens de zon in haar volle glorie opkomt dat is een schitterend gezicht. Want in het oosten kijk je op de Merbaboe en de Merapi. De Merapi is nog een werkende vulkaan en als dan de nacht koud is geweest dan stijgt er ‘s-morgens een grote stoomwolk uit de krater dat is geweldig en kijken we naar het westen dan zien we de Soembing liggen en naar het zuiden daar ligt het gebergte waar de Boroboedoer op ligt, weet je dat is die oude Hindoetempel maar die kunnen we niet zien liggen dat zijn allemaal bergen die zijn hoger dan 3000 m. en met de oefeningen dan gaan we wel eens een beetje de hellingen op. En als je dan naar beneden kijkt dan kun je zo het hele dal overkijken en dat is meer dan 75 km. dan zie je al die sawah’s liggen netjes aangelegd en de kampongs dat zijn schitterende vergezichten dan loop je wel te zweten met je geweer en je rugzak en toch geniet je.
We hebben van de week een zware week tegoed we krijgen in 15 vakken beoordeling en ik ben de baas van de week dat is zo, om de week wordt er een fuselier aangewezen die commandant is van de klas. Die moet overal voor zorgen, dient rapport in of allen aanwezig zijn enz. enz. en als die lui wat hebben dan komen ze bij jou en jij moet het doorgeven aan de instructeur en zo ook omgekeerd. Maar dan heb je het hartstikke druk dat van leren niet veel zal komen.
Ik heb naar mevr. De Cruijff ook een brief gestuurd maar ik wist niet wat ik ze schrijven zou dus ze zal er wel niet veel aan hebben aan die brief van mij want wat moet je zo’n mens nou schrijven, over de dienst daar heeft ze geen aap aan en over de toestand in Indië daar weet ik ook betrekkelijk weinig van en om de natuur te beschrijven moet de dichter of zo iets wezen. Maar affijn ze heeft toch een brief van me maar geen foto want die heb ik helemaal niet meer want we hebben tegenwoordig geen geld en geen tijd om foto’s te maken want ik dacht dat ik hier op Kaderschool nog wel wat over kon houden maar ik ben elke week schoon door mijn soldij heen dat komt ook al, ik heb in de tijd dat ik hier zit al voor 25 gulden aan kleding besteedt omdat toen de nieuwe stof uit zou komen voor de uniformen heb ik geen uniformen van de oude stof besteld maar gewacht op de nieuwe, maar zodoende zat ik toen ik op school kwam zonder kleren en hier heb je juist een hoop nodig en nou moet ik zorgen dat ik dat weer inloop.
Het is op het ogenblik Zondagmorgen de mooiste dag van de week dan moet je eens zien hoe stil het in het kampement is, echte zondagsrust. Ik zit hier in het schoollokaal en hier recht tegenover is de 2e Compie, dat is de inheemse opleiding voor Korporaal. Er zijn een stel kinderen aan het spelen op de appelplaats want de inlandse soldaten wonen met vrouw en kinderen in het kampement dan krijgt ieder gezin een afgeschoten gedeelte van de soldatenkamer en het koken en wassen doen die vrouwen in aparte loodsen, de z.g. vrouwenloodsen.
Daar waarschuwt onze Sergeant ons altijd voor: als jullie soms op een inheemse compie komen dan lig je op dezelfde kamer waar die lui liggen maar geef je eigen dan nooit af met die vrouwen want in de buitengewesten liggen er meer onder grond die door die gevalletjes gesneuveld zijn als door de Atjeh oorlog dat kan ik me indenken want zoiets zou ik ook niet nemen.
Nou ik schei er mee uit, de groeten van
Jaap
Ik heb naar mevr. De Cruijff ook een brief gestuurd maar ik wist niet wat ik ze schrijven zou dus ze zal er wel niet veel aan hebben aan die brief van mij want wat moet je zo’n mens nou schrijven, over de dienst daar heeft ze geen aap aan en over de toestand in Indië daar weet ik ook betrekkelijk weinig van en om de natuur te beschrijven moet de dichter of zo iets wezen. Maar affijn ze heeft toch een brief van me maar geen foto want die heb ik helemaal niet meer want we hebben tegenwoordig geen geld en geen tijd om foto’s te maken want ik dacht dat ik hier op Kaderschool nog wel wat over kon houden maar ik ben elke week schoon door mijn soldij heen dat komt ook al, ik heb in de tijd dat ik hier zit al voor 25 gulden aan kleding besteedt omdat toen de nieuwe stof uit zou komen voor de uniformen heb ik geen uniformen van de oude stof besteld maar gewacht op de nieuwe, maar zodoende zat ik toen ik op school kwam zonder kleren en hier heb je juist een hoop nodig en nou moet ik zorgen dat ik dat weer inloop.
Daar waarschuwt onze Sergeant ons altijd voor: als jullie soms op een inheemse compie komen dan lig je op dezelfde kamer waar die lui liggen maar geef je eigen dan nooit af met die vrouwen want in de buitengewesten liggen er meer onder grond die door die gevalletjes gesneuveld zijn als door de Atjeh oorlog dat kan ik me indenken want zoiets zou ik ook niet nemen.
Nou ik schei er mee uit, de groeten van
Jaap
Magelang, 23 Maart 1939
Beste Ali en Teus,Ziezo nu zal ik jullie toch eindelijk eens een keer schrijven, jullie vieren alweer zowat je 12½ jarige bruiloft en dan krijg je pas een brief van mij dus om te beginnen nog maar eens een heel hartelijk gefeliciteerd en hoe bevalt het huwelijksleven? Goed hoop ik, je bent ons voorgegaan dus nou kun je ons inlichten hoe of het is, maar wij zullen het ook nog wel eens ondervinden, of niet natuurlijk.
En woon je daar fijn in Bennekom ik zou je best eens een keer willen bezoeken maar die tijd komt ook nog wel eens al duurt het lang want 6 jaar is eigenlijk veel te lang je wordt gewoon een vreemde voor je eigen familie waar of niet?
Indië is een mooi land maar het ligt iets te ver van Holland af.
Geurtje heeft ook een jongen uit Bennekom, ik kreeg van de week nog een brief van haar, jullie zijn zeker samen op stap gegaan niet? Je kunt hier ook wel genoeg meisjes krijgen maar als je die bv. ’s-avonds tegenkomt dan zie je eerst niets anders dan een japon en als je dan dichterbij komt dan zie je ook nog dat er een meisje in het japonnetje zit. Zo zwart als de nacht, daar moet ik niets van hebben en de meeste lopen maar een beetje op je centen of ze hebben de bedoeling om binnen een paar maand te trouwen dan hebben ze een volbloed Europeaan, gaan naar Holland toe en als je hier Sergeant wordt dan hebben ze nog een mooi traktement ook. Dan kunnen ze de mevrouw uithangen want werken kunnen ze niet, dat zijn de doorsnee Indische meisjes. Je hebt natuurlijk ook genoeg goede daar enkel de liefde in spel is maar dat zijn er weinig. Hebben jullie dat pakje van mij al ontvangen en moesten jullie daar nog wat op betalen of niet? Als dat het geval is willen jullie me dat dan schrijven verder hoop ik dat het goed is overgekomen en je moet maar denken: weinig, maar uit een goed hart. (dat heb ik er mooi neergezet niet?) maar dat paard wat er bij is zal ik jullie vertellen hoe ik daar aan kom, we zijn verleden jaar op oefening op het eiland Madoera geweest en toen lagen we op een nacht in een kampong en midden in de nacht had ik de wacht en toen zat ik bij die inlander die dat aan het snijden was. Ik een beetje aan het praten met die vent of hij het niet verkopen wou maar dat deed hij niet en toen mijn wacht er op zat wou ik weggaan en toen kreeg ik het als aandenken nou ik heb het een poos in mijn kastje gehad maar als vrijgezel op een kamer heb je haast geen ruimte. Nou meer weet ik niet. Jullie trouwfoto heb ik ontvangen, jullie staan er mooi op zeg, je bent al heel wat veranderd Ali maar in je voordeel, ik heb de foto in laten lijsten en hij staat vooraan in mijn kastje. Ik eindig met jullie hartelijk te groeten
Jaap
Ik heb jullie brief in de beste gezondheid ontvangen en het gaat nog goed met jullie en misschien dat jullie weer gaan verhuizen nou als jullie dat huis kunnen krijgen, daar kun je volgens mijn mening beter wonen als aan de Hakselschesteeg dan kom je weer in de oude buurt te wonen.
Ja Derk, we draaien hier zelf onze sigaretten behalve als we ’s-Avonds uitgaan dan nemen we dure sigaretten mee 20 voor 10c. duur hè? Maar we roken hier een hoop dat komt ook al omdat je vaak niets te doen hebt en ook als je op wacht zit dan moet je 24 uur wakker blijven nou dan rook je zowat alle 24 uur door en op dat sigaretten draaien terug te komen, dat doen ze hier allemaal tot zelfs de officieren toe, dat is net zo iets als de uitdrukking “Dat is toch van Jan”, wij noemen hier het leger “Jan”. bv. je hebt nieuwe schoenen aan dan vragen de jongens “Heb je die van buiten of zijn ze van Jan”, maar die uitdrukking bezigt ook iedereen. We hebben er een drukke 14 dagen op zitten ik geloof dat de cursus er zo op zit, op de andere opleiding, die ligt tegenover ons, daar hebben ze al bekend gemaakt dat van de week de beslissing zal vallen, het zal mij benieuwen.
Er was van de week een aanvraag voor de vechtwagens weet je wel dat zijn de pantserauto’s en tanks. En 6 van onze klas gaven zich op en ik ook en ik moest die opgave indienen omdat ik klasse chef was van de week en toen ik bij de Sergeant kwam met die lijst toen zegt hij tegen me: “Jij wil er ook heen? maar ik moet het je afraden, ik mag eigenlijk niet uit de school klappen maar er bestaat tegenwoordig de kans dat je binnen 4 jaar Sergeant bent, nou wil ik niet zeggen dat jij het wordt maar als je die lijst indient met jouw naam er op dan schrap ik hem toch. En dan nog als je Sergeant bent kun je nog altijd bij de vechtwagens”. Nou toen wist ik genoeg en ik een nieuwe lijst gemaakt zonder mijn naam.
We zijn altijd met 3 kameraden samen geweest van uit Nijmegen al. Maar ik geloof dat we nu toch uit elkaar gaan want de één maakt een mooie kans dat hij bij de vechtwagens komt. Hij is gisteren voor de keuring geweest en laat hij nou net een beetje griep hebben maar hij was al amper goedgekeurd dus als hij dadelijk weer beter is komt hij opnieuw voor de keuring en dan haalt hij het wel.
En ik maak kans dat ik met de meeste spoed afdrijf, als Brigges dan, maar ze maken hier niets bekend en de derde die maakt een mooie kans dat hij nog 3 maand hier blijft.
Nou ik schei er mee uit doe de groeten aan allemaal.
Jaap
Geurtje heeft ook een jongen uit Bennekom, ik kreeg van de week nog een brief van haar, jullie zijn zeker samen op stap gegaan niet? Je kunt hier ook wel genoeg meisjes krijgen maar als je die bv. ’s-avonds tegenkomt dan zie je eerst niets anders dan een japon en als je dan dichterbij komt dan zie je ook nog dat er een meisje in het japonnetje zit. Zo zwart als de nacht, daar moet ik niets van hebben en de meeste lopen maar een beetje op je centen of ze hebben de bedoeling om binnen een paar maand te trouwen dan hebben ze een volbloed Europeaan, gaan naar Holland toe en als je hier Sergeant wordt dan hebben ze nog een mooi traktement ook. Dan kunnen ze de mevrouw uithangen want werken kunnen ze niet, dat zijn de doorsnee Indische meisjes. Je hebt natuurlijk ook genoeg goede daar enkel de liefde in spel is maar dat zijn er weinig. Hebben jullie dat pakje van mij al ontvangen en moesten jullie daar nog wat op betalen of niet? Als dat het geval is willen jullie me dat dan schrijven verder hoop ik dat het goed is overgekomen en je moet maar denken: weinig, maar uit een goed hart. (dat heb ik er mooi neergezet niet?) maar dat paard wat er bij is zal ik jullie vertellen hoe ik daar aan kom, we zijn verleden jaar op oefening op het eiland Madoera geweest en toen lagen we op een nacht in een kampong en midden in de nacht had ik de wacht en toen zat ik bij die inlander die dat aan het snijden was. Ik een beetje aan het praten met die vent of hij het niet verkopen wou maar dat deed hij niet en toen mijn wacht er op zat wou ik weggaan en toen kreeg ik het als aandenken nou ik heb het een poos in mijn kastje gehad maar als vrijgezel op een kamer heb je haast geen ruimte. Nou meer weet ik niet. Jullie trouwfoto heb ik ontvangen, jullie staan er mooi op zeg, je bent al heel wat veranderd Ali maar in je voordeel, ik heb de foto in laten lijsten en hij staat vooraan in mijn kastje. Ik eindig met jullie hartelijk te groeten
Jaap
Magelang, 26 Maart 1939
Lieve Ouders, broers en zustersIk heb jullie brief in de beste gezondheid ontvangen en het gaat nog goed met jullie en misschien dat jullie weer gaan verhuizen nou als jullie dat huis kunnen krijgen, daar kun je volgens mijn mening beter wonen als aan de Hakselschesteeg dan kom je weer in de oude buurt te wonen.
Ja Derk, we draaien hier zelf onze sigaretten behalve als we ’s-Avonds uitgaan dan nemen we dure sigaretten mee 20 voor 10c. duur hè? Maar we roken hier een hoop dat komt ook al omdat je vaak niets te doen hebt en ook als je op wacht zit dan moet je 24 uur wakker blijven nou dan rook je zowat alle 24 uur door en op dat sigaretten draaien terug te komen, dat doen ze hier allemaal tot zelfs de officieren toe, dat is net zo iets als de uitdrukking “Dat is toch van Jan”, wij noemen hier het leger “Jan”. bv. je hebt nieuwe schoenen aan dan vragen de jongens “Heb je die van buiten of zijn ze van Jan”, maar die uitdrukking bezigt ook iedereen. We hebben er een drukke 14 dagen op zitten ik geloof dat de cursus er zo op zit, op de andere opleiding, die ligt tegenover ons, daar hebben ze al bekend gemaakt dat van de week de beslissing zal vallen, het zal mij benieuwen.
Er was van de week een aanvraag voor de vechtwagens weet je wel dat zijn de pantserauto’s en tanks. En 6 van onze klas gaven zich op en ik ook en ik moest die opgave indienen omdat ik klasse chef was van de week en toen ik bij de Sergeant kwam met die lijst toen zegt hij tegen me: “Jij wil er ook heen? maar ik moet het je afraden, ik mag eigenlijk niet uit de school klappen maar er bestaat tegenwoordig de kans dat je binnen 4 jaar Sergeant bent, nou wil ik niet zeggen dat jij het wordt maar als je die lijst indient met jouw naam er op dan schrap ik hem toch. En dan nog als je Sergeant bent kun je nog altijd bij de vechtwagens”. Nou toen wist ik genoeg en ik een nieuwe lijst gemaakt zonder mijn naam.
We zijn altijd met 3 kameraden samen geweest van uit Nijmegen al. Maar ik geloof dat we nu toch uit elkaar gaan want de één maakt een mooie kans dat hij bij de vechtwagens komt. Hij is gisteren voor de keuring geweest en laat hij nou net een beetje griep hebben maar hij was al amper goedgekeurd dus als hij dadelijk weer beter is komt hij opnieuw voor de keuring en dan haalt hij het wel.
En ik maak kans dat ik met de meeste spoed afdrijf, als Brigges dan, maar ze maken hier niets bekend en de derde die maakt een mooie kans dat hij nog 3 maand hier blijft.
Nou ik schei er mee uit doe de groeten aan allemaal.
Jaap
